DARÜL’ÜLUM ə. elmlər evi, akademiya
DARÜL’ÜRFAN ə. 1) ürfan evi, elm və maarif ocağı; 2) süfilərdə: yığıncaq yeri, təkyə
ə. «dinclik evi; əmin-amanlıq yeri» 1) həzrəti-Əlinin dəfn olunduğu Nəcəf şəhərinə verilmiş ad; 2) vaxtilə Bağdada verilən obrazlı ad; 3) m
ə. gəmiqayırma müəssisəsi; tərsanə
ə. müalicəxana, xəstəxana
ə. təhsil evi; məktəb
ə. zəfər yeri, qalibiyyət yeri
f. oraq, çin
f. 1) hekayə, nağıl, sərgüzəşt; 2) bir əhvalatı xalq arasında əsasən şifahi yaymaq üçün nəzm və nəsrlə tərtib edilən əsər; 3) poema; 4) m
f. 1) dastan söyləyən; hekayəçi, nağılçı; 2) dastan yazan, dastan qoşan
ə. 1) münsif; 2) münsiflər məhkəməsi; 3) məhkəmə hakimi; 4) Allah, Tanrı; 5) hakim // vali
ə. və f. hökmdar kimi; hakimanə
ə. hakimə aid olan
ə. bax davudnəfəs
ə. Davud kimi səsi olan; xoş səsli; avazı xoş olan
f. 1) südəmər uşağa süd verən başqa qadın, süd anası; 2) tərbiyəçi, mürəbbiyə
f. kənd
f. kəndli(lər)
f. 1) kəndli, kəndçi // əkinçi; 2) orta əsrlərdə: mülkədar; 3) bağban
f. 1) fars aylarının onuncusu, qış aylarının birincisi (22 dekabr-20 yanvar) // qış; 2) əsatirdə: soyuğa nəzarət edən mələk
f. qaranlıq
ə. borc, vəzifə
ə. 1) monastır; kilsə; 2) meyxana. Deyri-muğan atəşpərəstlərin ibadət yeri
ə. «dəva» c. 1) iddialar, tələblər; 2) davalar, döyüşlər
DƏ’B ə. dəb, adət, qayda
ə. xam dərini aşılayan
ə. və f. xam dəri emal edilən yer
DƏBBƏ1 ə. vədindən, sözündən və ya kəsilmiş qiymətdən səbəbsiz imtina etmə. DƏBBƏ2 ə. dibi yuvarlaq qab
ə. və f. dəbbələyən; öz vədindən, sözündən və ya kəsilmiş qiymətdən imtina edən
ə. 1) parıltı, gurultu; 2) təntənə, calal
f. axmaq, sarsaq
ə. qırmızı rəngli bir ulduzun adı
ə. 1) katib, yazıçı; 2) hesabdar, mühasib; 3) müəllim (orta məktəbdə); 4) sasanilər dövlətində maliyyə işlərini idarə edən məmur
ə. və f. orta məktəb
f. ibtidai məktəb
ə. 1) səba yelinin əksi olan qərb küləyi; 2) ayrılıq
ə. 1) qiyamət günü eşşəyi tərsinə minib zühur edəcək əfsanəvi şəxs; 2) on ikinci imam Mehdinin zühuru ərəfəsində gələcək yalançı Mehdi; 3) xristianlar
f. 1) yırtıcı heyvan, vəhşi; 2) oğlaq
f. ev və çöl heyvanları, bütün heyvanlar, heyvanat
DƏF ə. qaval (çalğı aləti). DƏF’ ə. 1) rədd etmə, uzaqlaşdırma; 2) aradan qaldırma, yox etmə, məhv etmə; 3) vermə, xərcləmə, haqqını ödəmə; 4) geri qa
ə. «dəftər» c. dəftərlər
DƏF’Ə ə. dəfə, kərə
ə. «dəfə» c. dəfələr(lə)
DƏF’ƏTƏN ə. 1) bir dəfədə, birkərəlik; 2) birdən, birdən-birə
ə. basdırılmış, yerə gömülmüş, dəfn edilmiş
ə. yerə basdırılıb gizlədilmiş var-dövlət
f. əsli y. 1) dəftərxana; 2) kitab kimi tikilmiş ağ vərəqlərdən ibarət yazı ləvazimatı. Dəftəri-ə’mal adamların pis və yaxşı işləri qeyd olunmuş mənəv
f. hesabdar, mühasib
f. məktublaşma və sənədləşdirmə işləri icra edilən yer
DƏGƏL1 f. 1) hiylə, aldatma; 2) qəlp, saxta (pul və s.). DƏGƏL2 f. yelkən; dor ağacı. DƏGƏL3 f. keçid yaşlarında olan yeniyetmə oğlan