f. ürəyi parladan, qəlbi sevindirən
f. 1) ürəyi tutqun; qəmli; 2) usanmış, bezmiş; 3) incik, incimiş
f. 1) ürəyi əridən, ürəyin davam edə bilməyəcəyi (dərd, qüssə)
f. ürəkaçan, könülaçan, fərəhləndirən
f. ürək əridən
f. ürək istəyən, qəlbin arzuladığı
f. və ə. ürəyi xarab, halı pozğun
f. ürəyi incidən, könülə əziyyət verən
f. ürəyi incik; incimiş
f. ürəyi xəstə olan, qəlbi xəstə kimi olan
f. ürəyi qana dönmüş, çox kədərli
f. 1) ürəkli, cəsarətli, şücaətli; 2) m. igid
f. igidcəsinə
f. ürəklilik, cəsarətlilik
f. 1) ürək istəyən, ürək çəkən; 2) m. sevgili; 3) təsnif növlərindən biri; 4) klassik muğamlardan birinin adı
f. və ə. ürəyi kabab olan, qovrulan
f. «ürəyi ölmüş» m. ölgün, süst
f. ürəkaçan, xoşagələn
f. ürəyi nigaran, xatircəm olmayan
f. 1) ürəyə təsir edən; təsirli; 2) ürəyi yaralayan, kədərləndirən, qəmləndirən
f. ürəyəyatan, xoşagələn
f. qəlbi bir yerdə olmayan, ürəyi pərişan olan
f. ürək bəyənən; ürəyəyatan
f. könül qəbul edən; məqbul
f. ürəyi yaralı, qəmli, kədərli
f. 1) könül alan, valeh edən; 2) sevgili
f. könül tikən, gözəl rəftarlı
f. ürəyi soyuq; həvəssiz
f. və ə. 1) könül ovlayan; m. gözəl; 2) m. sevgili
f. ürəyi doymuş, könlü tox
f. 1) könül alan, özünə məftun edən; 2) m. sevgili
f. ürəyi yanmış
f. 1) ürək yandıran, ürəyə təsir edən; 2) başqasının dərdinə ürəkdən yanan
f. ürəyi şad, könlü şad, qəlbi sevinclə dolu
f. ürək dələn, qəlb parçalayan
f. ürək dələn
f. ürək ovlayan, könlü ələ alan
f. könlü qırıq, qəlbi sınıq
f. ürəyiaçıq, açıqürəkli
f. ürəyi sıxılmış; qəmli, kədərli
f. ürək və can, candil
DİMA’ ə. «dəm» c. qanlar
ə. «beyin» 1) ağıl; şüur; 2) burun; 3) damaq; 4) m. kef, nəşə
ə. və f. beynin ayrıca kisə içərisində olan arxa hissəsi
ə. beyinə aid olan, beyinə mənsub olan
ə. həlak, məhv
ə. Allaha, ruhlara və s. inanma
ə. əsli y. 1) xilafətdə: qızıl pul vahidi; 2) xilafətdən sonra bəzi ərəb ölkələrində pul vahidi
ə. və f. dinə inanan, dinin tələblərinə riayət edən
ə. və f. dinə inanan tərzdə; dindarcasına