ə. həzmə aid olan
ə. 1) ön, qabaq, hüzur; 2) cənab. Həzrəti-sübhan Allah-taala
ə. 1) çox həzm edən; 2) m. dərindən fikirləşən
ə. və f. həzz alan, ləzzət alan, xoşlanan
ə. nəşə, zövq, sevinc
HİBA’ ə. bax hibə
ə. 1) tor, cələ, tələ; 2) cidar, buxov; 3) bağ, ip. Hibalei-nikah nikah rabitəsi
ə. hədiyyə, bəxşiş
ə. və f. bağışlanan şey üçün verilən sənəd, bəxşiş kağızı
ə. 1) pərdə, örtük; 2) utanma, utancaqlıq
ə. Azərbaycan klassik muğamlarından birinin adı
ə. Hicazdan olan, hicazlı
ə. bir dəfə həccə getmə
HİCCƏTÜLVİDA’ ə. Məhəmməd peyğəmbərin axırıncı dəfə Məkkəni ziyarət etməsi
ə. bax hicran (1-ci mənada)
ə. 1) ayrılıq, fəraq; 2) acı təsir, ağır gəlmə; 3) sayıqlama
ə. və f. hicran dərdi çəkən, ayrılıq dərdinə düşmüş
ə. 1) 622-ci il iyulun 16-da Məhəmməd peyğəmbərin öz azsaylı tərəfdarları ilə Məkkədən Mədinəyə köçməsi; müsəlman qəməri təqviminin başlanğıcı; 2) köç
ə. hicrətə aid olan
f. heç
ə. 1) doğru yola çağırma; 2) rəhbərlik etmə; rəhbərlik; 3) gətirmə, qoyma
ə. 1) acıq, qəzəb, hirs; 2) kəskinlik, sərtlik
ə. 1) saxlama, qoruma; 2) himayə etmə; 3) yadda saxlama, unutmama; 4) əzbər, əzbərləmə
ə. «səhhəti qoruma» gigiyena
ə. «hikmət» c. hikmətlər
ə. hikmətə aid; fəlsəfi
ə. 1) qoturluq (xəstəlik); 2) m. paxıllıq; 3) m. öz sözünü yeritmə; tərslik
ə. 1) həkimlik, filosofluq // fəlsəfə; 2) gizli sirr, səbəbi anlaşılmayan şey; 3) həkimanə söz; 4) qəribə şey; əcaib
ə. və f. hikmətli
ə. həkimanə
ə. və f. hikmət artıran, bilik artıran
ə. hikmətli, fəlsəfi (söz, əsər və s.)
ə. və f. həkimanə sözlər yazan
ə. və f. fəlsəfi, həkimanə (söz, əsər və s.)
ə. və f. hikmət sevən, həkimanə sözlər bilən
ə. və f. hikmət bilən, hikmətdən xəbərdar olan; filosof
ə. Allahın hikməti, Tanrının sirri
ə. «hikmət» c. fəlsəfəyə aid sözlər
ə. gizli ədavət, kin
ə. 1) bir-iki gecəlik ay; aypara; 2) m. gözəlin ay şəklində olan qaş(lar)ı
ə. və f. hilal qaşlı, qaşları aypara kimi olan
ə. aypara kimi
ə. həlimlik, yumşaqlıq
ə. yumşaqlıq və vüqar, həlim və vüqarlı olma
ə. bax hülyə
ə. və f. zinət verən, bəzəyən, bəzəkli, süsçü
ə. «hümam» c. hümmət sahibləri
ə. eşşək
ə. eşşəyə aid olan, eşşəkdən olan
ə. «himari» c. t. eşşəklik