ə. və f. 1) itaət edərək, qulaq asaraq; 2) müticəsinə
ə. uzatma, uzunluq. İtalei-zəban «dil uzatma» söhbətə müdaxilə etmə
İT’AM ə. yedirtmə, yedizdirmə
İT’AMİYYƏ ə. vəqf idarələrinin kasıblara yemək verməsi
ə. uçma, uçurma
İTFA’ ə. 1) söndürmə, odu keçirmə; 2) m. sakit etmə; sakitləşdirmə
ə. yanğınsöndürən dəstə
ə. 1) töhfə vermə, sovqat vermə; 2) təqdim etmə; vermə; 3) həsr etmə
İTQİYA’ ə. «təqi» c. Allahdan qorxanlar
ə. 1) tələf etmə, həlak etmə; öldürmə; 2) boş yerə sərf etmə; 3) xarab etmə; pozma
ə. 1) azad etmə, xilas etmə, atma; 2) boşama (arvadı), talağını vermə
ə. axıra çatdırma, tamamlama, sona yetirmə
ə. 1) arxayınlıq, yəqinlik, xatircəmlik; 2) inam, etimad
ə. çox uzatma, lazımsız təfsilatla mətləbi uzatma
İTRA’ ə. şişirtmə, mübaliğə
ə. əqrəba, qohum, qohum-qardaş
İTTİBA’ ə. 1) boyun əymə, itaət etmə; 2) yanınca getmə, müşayiət etmə; 3) dalınca getmə, təqib etmə
ə. boyun əyərək, itaət edərək
ə. 1) sözü bir etmə; birləşmə, birlik; 2) birlikdə işləmək üçün sözləşmə; 3) rast gəlmə; təsadüf; 4) hadisə, macəra, qəza, qəziyyə, əhvalat
ə. təsadüfən, gözlənilmədən
ə. 1) ittifaqa, birliyə aid olan; 2) təsadüfi
ə. 1) birlik, birləşmə, ittifaq; 2) həmfikir olma, həmrəy olma. İttihadi-islam İslam birliyi
ə. birliyə, ittifaqa aid olan
ə. günah, təqsir, suç
ə. «ittiham» c. ittihamlar
ə. və f. ittiham edən; təqsirləndirən, ittihamçı
ə. və f. ittiham yazılmış rəsmi sənəd
ə. 1) götürmə, alma, əxz etmə; 2) qəbul etmə, dərk etmə; 3) əldə etmə. İttixazi-tədabir tədbir görmə, tədbir qəbul etmə
İTTİKA’ ə. 1) arxa, dayaq; 2) arxalanma, söykənmə; 3) m. xatircəm olma, əmin olma
ə. inam
İTTİQA’ ə. özünü gözləmə; saqınma
ə. qəti inanma
İTTİLA’ ə. 1) xəbərdar olma, agah olma; 2) xəbər
ə. «ittila» c. xəbərlər
ə. bir-birinin ardınca hərəkət etmə
İTTİSA’ ə. genişlənmə, genişlik
ə. vəsf etmə, tərifləmə
ə. 1) bitişmə, yapışma; 2) kipləşmə, birləşmə; 3) yaxınlıq; 4) əlaqə saxlama
ə. qızğın dəmirlə dəriyə damğa vurma
ə. 1) gətirmə; 2) daxil olma; gəlmə
ə. xəstəyə baş çəkmə, xəstənin yanına getmə
ə. pənah gətirmə; sığınma
İZA’ ə. əziyyət vermə, incitmə
ə. əritmə
İZ’AC ə. narahat olma, həyəcanlanma
İZAƏ1 ə. işıq vermə; ziyalandırma. İZAƏ2 ə. qeyb etmə, məhv etmə, yox etmə
İZ’AF ə. 1) ikiqat artırma; çoxaltma; 2) zəiflətmə
ə. 1) artırma, həddən artıq çoxaltma; 2) bax izafət
ə. ərəb və fars qrammatikalarında: təyini söz birləşməsi
ə. artıq, əlavə