Словарь арабских и персидских слов, используемых в классической азербайджанской литературе

  • KAKUL

    f. 1) saç, zülf // gözəlin saçı, sevgilinin zülfü; 2) kəkil

    Полностью »
  • KALA

    f. 1) parça, toxuma; 2) maya, kapital

    Полностью »
  • KALBÜD

    f. 1) bədən, gövdə; 2) qəlib, forma

    Полностью »
  • KALƏK

    f. kal yemiş; kəlik

    Полностью »
  • KAM

    KAM1 f. arzu, məqsəd, istək, məram. Kami-dil ürək arzusu. KAM2 f. ağız

    Полностью »
  • KAMBƏXŞ

    f. hər kəsin istək və arzusunu yerinə yetirən

    Полностью »
  • KAMBİN

    f. öz arzusuna çatan

    Полностью »
  • KAMCU

    KAMCU(Y) f. 1) arzusuna çatmağa çalışan; 2) öz mənfəətini güdən

    Полностью »
  • KAMCUY

    KAMCU(Y) f. 1) arzusuna çatmağa çalışan; 2) öz mənfəətini güdən

    Полностью »
  • KAMGİR

    f. arzusuna çatmış, kamına çatmış

    Полностью »
  • KAMİL

    ə. 1) bütün, tamam // tam, nöqsansız; 2) yetişmiş, təkmilləşmiş, püxtələşmiş; 3) yaşa dolmuş, bişkin, təcrübəli; 4) elmli, bilikli; 5) əruz vəznində b

    Полностью »
  • KAMİLƏ

    ə. yetişmiş, kamilləşmiş (qadın)

    Полностью »
  • KAMİLƏN

    ə. bütün, tamamilə, büsbütün, hamılıqla

    Полностью »
  • KAMİLÜSSEYR

    ə. mükəmməl seyr edən, hər yeri yaxşı-yaxşı seyr edən

    Полностью »
  • KAMİN

    ə. gizli(n)

    Полностью »
  • KAMKAR

    f. arzusu həyata keçmiş; xoşbəxt

    Полностью »
  • KAMPƏRVƏR

    f. arzusuna çatan

    Полностью »
  • KAMRAN

    f. 1) kam alan, arzusuna çatan; xoşbəxt; 2) qüdrətli, iqtidarlı

    Полностью »
  • KAMRANİ

    f. xoşbəxtlik, bəxtəvərlik

    Полностью »
  • KAMVƏR

    f. arzusuna çatan; xoşbəxt, ağgün, taleli

    Полностью »
  • KAMYAB

    f. arzusuna çatan, kamına çatan

    Полностью »
  • KAN

    KAN1 f. 1) mədən, mədən quyusu; 2) bir şeyin çıxdığı və çox olduğu yer, mənbə. Kani-səxavət səxavət mənbəyi

    Полностью »
  • KANKƏN

    f. quyuqazan, quyuçu

    Полностью »
  • KANUN

    KANUN1 ə. 1) odqabı, manqal; 2) soba. KANUN2 ə. süryani təqvimində: ay adı. Kanuni-əvvəl dekabra uyğun gələn ayın adı; kanuni-sani yanvara uyğun gələn

    Полностью »
  • KAR

    f. 1) iş, əməl; 2) qazanc, fayda; 3) təsir; 4) peşə, sənət

    Полностью »
  • KARAGAH

    f. 1) işdən başı çıxan; işbilən; 2) gizli polis məmuru (xəfiyyə, casus və s.)

    Полностью »
  • KARAŞNA

    f. işdən başı çıxan, işə bələd olan; işbilən

    Полностью »
  • KARAZMA

    f. bax karazmudə

    Полностью »
  • KARAZMUDƏ

    f. 1) işdə sınanmış, təcrübəli; 2) m. dünyagörmüş

    Полностью »
  • KARBAR

    f. bax karü bar

    Полностью »
  • KARDAN

    f. iş bilən, iş anlayan // işdən xəbəri olan

    Полностью »
  • KARDİDƏ

    f. iş görmüş, təcrübəli, işdə sınanmış

    Полностью »
  • KARFƏRMA

    KARFƏRMA(Y) f. iş sahibi, iş buyuran; sahibkar

    Полностью »
  • KARFƏRMAY

    KARFƏRMA(Y) f. iş sahibi, iş buyuran; sahibkar

    Полностью »
  • KARGAH

    KARGAH, KARGƏH f. iş yeri, sənaye müəssisəsi; emalatxana

    Полностью »
  • KARGƏH

    KARGAH, KARGƏH f. iş yeri, sənaye müəssisəsi; emalatxana

    Полностью »
  • KARGƏR

    f. 1) fəhlə, işçi; 2) əlindən iş gələn, bacarıqlı; 3) m. təsir edən, təsirli

    Полностью »
  • KARGİR

    f. 1) əlac, çarə; 2) təsirli, kəsərli

    Полностью »
  • KARGÜZAR

    f. 1) iş bacaran, işin öhdəsindən gələn; 2) işlər müdiri; 3) texniki katib; mirzə

    Полностью »
  • KARXANƏ

    f. 1) iş yeri; emalatxana; 2) daş və ya qum çıxarılan yer; əhəng və s. hazırlanan yer

    Полностью »
  • KARİ

    f. dəyərli, kəsərli, təsirli

    Полностью »
  • KARKÜN

    f. əlindən iş gələn, işcil

    Полностью »
  • KARNAMƏ

    f. iş cədvəli, iş planı; plan

    Полностью »
  • KARPƏRDAZ

    f. iş bacaran, işgüzar

    Полностью »
  • KARSAZ

    f. 1) işin öhdəsindən gələn, iş bacaran; 2) işgüzar; 3) müdir, idarə edən

    Полностью »
  • KARSAZİ

    f. işgörmə bacarığı; işgüzarlıq

    Полностью »
  • KARŞÜNAS

    f. 1) iş bacaran, iş bilən; 2) mütəxəssis

    Полностью »
  • KARÜ BAR

    f. iş-güc

    Полностью »
  • KARÜ ZAR

    f. bax karzar

    Полностью »
  • KARVAN

    f. bir-birinin ardınca gedən dəvə və s.; avtomaşın, gəmi və s. dəstəsi

    Полностью »