Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • KƏCROV

    f. «əyri gedən» yolunu azmış, yolundan çıxmış

    Tam oxu »
  • KƏCSÜXƏN

    f. «sözü əyri olan, əyri danışan» m. yalançı, yalan danışan

    Tam oxu »
  • KƏCTƏB

    KƏCTƏB’ f. və ə. tərs, kəc, xasiyyəti pis olan

    Tam oxu »
  • KƏDD

    ə. əmək, zəhmət, iş. Kəddi-yəmin əl əməyi

    Tam oxu »
  • KƏDƏR

    ə. qəm, qüssə

    Tam oxu »
  • KƏDƏRAVƏR

    ə. və f. kədər gətirən; qəmləndirən

    Tam oxu »
  • KƏDƏRƏNGİZ

    ə. və f. kədərləndirici, qəmləndirən

    Tam oxu »
  • KƏDƏRZA

    ə. və f. kədər artıran

    Tam oxu »
  • KƏDXUDA

    f. bax kətxuda

    Tam oxu »
  • KƏDU

    f. qabaq, balqabaq

    Tam oxu »
  • KƏƏNN

    KƏƏNN(Ə) ə. sanki, elə bil ki

    Tam oxu »
  • KƏƏNNƏ

    KƏƏNN(Ə) ə. sanki, elə bil ki

    Tam oxu »
  • KƏF

    f. köpük

    Tam oxu »
  • KƏFA

    KƏFA’ ə. bəs, kafi

    Tam oxu »
  • KƏFAF

    ə. yaşamaq üçün vəsait; dolanacaq

    Tam oxu »
  • KƏFALƏT

    ə. zamin olma; zaminlik

    Tam oxu »
  • KƏFALƏTNAMƏ

    ə. və f. zəmanət kağızı, zaminlik sənədi

    Tam oxu »
  • KƏFƏN

    ə. ölünü sarımaq üçün bez və ya ağ

    Tam oxu »
  • KƏFƏNBƏDUŞ

    ə. və f. «kəfəni çiynində» m. fədai, mücahid

    Tam oxu »
  • KƏFƏRƏ

    ə. «kafir» c. kafirlər

    Tam oxu »
  • KƏFF

    KƏFF1 ə. dəf etmə, rədd etmə. KƏFF2 ə. 1) əlin içi, əlin ayası; 2) ovuc // ovuc dolusu; 3) ayağın alt tərəfi; 4) şillə, şapalaq; 5) əlcək

    Tam oxu »
  • KƏFFARƏ

    KƏFFARƏ(T) f. 1) bağışlanma, günahını bağışlatma; 2) günahının bağışlanması üçün dini əziyyət (uzun ibadətlər, çoxgünlü oruc və s

    Tam oxu »
  • KƏFFARƏT

    KƏFFARƏ(T) f. 1) bağışlanma, günahını bağışlatma; 2) günahının bağışlanması üçün dini əziyyət (uzun ibadətlər, çoxgünlü oruc və s

    Tam oxu »
  • KƏFFAŞ

    ə. bax kəfşduz

    Tam oxu »
  • KƏFFƏ

    ə. tərəzi gözü

    Tam oxu »
  • KƏFGİR

    f. 1) xörəyin kəfini yığmaq, aş və s. çəkmək üçün deşik-deşik alət; 2) saat rəqqası

    Tam oxu »
  • KƏFİL

    ə. 1) məsul olan; zamin; 2) müavin

    Tam oxu »
  • KƏFN

    ə. kəfənləmə, kəfənə sarıma

    Tam oxu »
  • KƏFR

    ə. kənd

    Tam oxu »
  • KƏFŞ

    ə. çəkmə, ayaqqabı

    Tam oxu »
  • KƏFŞDUZ

    ə. və f. çəkməçi, ayaqqabı tikən, ayaqqabıçı

    Tam oxu »
  • KƏFŞKƏN

    ə. və f. 1) ayaqqabı, çıxarılan yer; 2) astana, kandar

    Tam oxu »
  • KƏH

    f. saman

    Tam oxu »
  • KƏHALƏT

    ə. göz müalicəsi

    Tam oxu »
  • KƏHF

    ə. 1) mağara; 2) m. sığınacaq , qorunacaq

    Tam oxu »
  • KƏHHAL

    ə. göz həkimi

    Tam oxu »
  • KƏHHALƏ

    ə. 1) qadın göz həkimi; 2) gözə sürmə çəkən; sürməçi (qadın)

    Tam oxu »
  • KƏHKƏŞAN

    f. «saman çəkən» bax məcərrə

    Tam oxu »
  • KƏHL

    ə. gözə sürmə çəkmə

    Tam oxu »
  • KƏHRƏBA

    f. bax kəhruba

    Tam oxu »
  • KƏHRƏBAİ

    f. bax kəhrubai

    Tam oxu »
  • KƏHRUBA

    f. 1) kəhrəba, sarılıq (muncuq); 2) m. sarı

    Tam oxu »
  • KƏHRUBAİ

    f. 1) bax kəhrubamisal; 2) kəhrəbadan düzəldilmiş

    Tam oxu »
  • KƏHRUBAMİSAL

    f. və ə. kəhrəba kimi, sarı və ya sarı-qonur rəngli

    Tam oxu »
  • KƏJ

    f. 1) əyri, əyilmiş; 2) səhv, xəta; 3) tərs, nəhs; 4) alçaq kefiyyətli (ipək haqqında)

    Tam oxu »
  • KƏJBİN

    f. 1) çəpgöz; 2) m. qərəzkar

    Tam oxu »
  • KƏJDÜM

    f. «əyriquyruq» əqrəb (həşərat)

    Tam oxu »
  • KƏLAĞ

    ə. ala qarğa

    Tam oxu »
  • KƏLAL

    KƏLAL(Ə) ə. bax kəlalət

    Tam oxu »
  • KƏLALƏ

    KƏLAL(Ə) ə. bax kəlalət

    Tam oxu »