ə. «lölö» c. incilər, dürlər
ə. alçaqlıq, yaramazlıq, əclaflıq
LƏB f. 1) dodaq; 2) qıraq, kənar, sahil. Ləbi-cuy arx qırağı; ləbi-dərya dəniz qırağı; ləbi-hövz hovuz kənarı
f. «dodaqdan-dodağa» bax ləbbələb
ə. üstdən geyilən uzun paltar; xalat
ə. çağırışa «bəli!», «hazıram!», «buyurun!» mənasında cavab; əmr sizindir, hazıram
ə. və f. 1) ləbbeyk deyən; 2) m. hazır
f. ağızbaağız, dopdolu, ağzınacan dolu
f. dodağı bağlı; sakit
ə. süd
ə. südə aid olan
ə. «ləbəni» c. süd məhsulları; m. ağartı
LƏBXƏND(Ə) f. dodaqucu gülmə, gülümsəmə
ə. ağıllı, müdrik, hikmətli
ə. sarmaşıq
f. kənarlarından töküləcək qədər dolu
ə. 1) geymə; 2) iki şeyi bir-birindən fərqləndirməmə
f. və ə. dodaqları şəkər kimi şirin
f. susuzluqdan dodaqları quruyan; susuz
LƏC, LƏCAC(ƏT) ə. tərslik, inadkarlıq
ə. lil, lehmə
ə. tərs, inadkar, inadcıl
ə. nəzd, yan; əsna, vaxt
ə. yan, nəzd
LƏDUNİ1 ə. yandakı, yan(ın)da olan. LƏDUNİ2 ə. yerdə deyil, ilahi aləmdə olan; ilahi
ə. «ləduni» c. t. 1) ilahiyyat elmləri; 2) mistika; təsəvvüf; 3) bir işin örtülü, gizli tərəfi
LƏƏLLA, LƏƏLLƏ ə. bəlkə, ola bilər ki
ə. 1) sarıma, sarıq; 2) bükmə; boğçanın və s. içinə qoyma
ə. çox danışan
ə. sarıyaraq, sarınmış halda
ə. «bükmə və yayma» klassik şeirdə sonrakı misralarda təyin, tamamlıq və xəbərlə tamamlanan sözlərin ilk misralarda işlədilməsi
ə. 1) söz, kəlmə; 2) deyiliş, tələffüz
ə. və f. və ə. kəlmə-kəlmə
ə. tək bir söz
ə. 1) hərfbəhərf , hərfən, eynən; 2) tam, tam mənasında
ə. 1) hərfi, eyni; 2) düz, əsil; 3) həqiqi, müstəqim, qeyri-məcası
f. təpik // şıllaq
ə. yerin altı ilə qazılmış keçid; lağım
LƏĞV1 ə. 1) boş söz, bihudə söz; 2) səhv, yanılma. LƏĞV2 aradan qaldırma, yox etmə
f. sürüşən
f. sürüşmüş
f. sürüşmə
ə. 1) birisinin xeyrinə, yaxşılığına; 2) onun üçün
ə. baxım, baxış, nöqteyi-nəzər
LƏHCƏ1 ə. 1) dil, danışıq; 2) dialekt; 3) danışıq üsulu, ifadə tərzi. LƏHCƏ2 ə. üz, çöhrə, sima
LƏH(Ə)D ə. qəbiristanlıqda ölü basdırılan quyu