Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • MİLLƏTPƏRVƏR

    ə. və f. öz millətini sevən, millət tərəfdarı

    Tam oxu »
  • MİLLİ

    ə. millətə aid olan, millətlə bağlı olan

    Tam oxu »
  • MİLLİYYƏT

    ə. millətə mənsub olma

    Tam oxu »
  • MİM

    ə. 1) ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı; 2) əlamət, nişan

    Tam oxu »
  • MİNA

    MİNA’1 ə. bax minə. Minayi-həqq Allahın olduğu göy. MİNA’2 ə. liman

    Tam oxu »
  • MİNAFAM

    ə. və f. mina kimi, mina rəngli; mavi, lacivərd

    Tam oxu »
  • MİNAKAR

    ə. və f. bax minasaz

    Tam oxu »
  • MİNAKARİ

    ə. və f. bax minasazi

    Tam oxu »
  • MİNALLAH

    ə. Allahdan, tanrıdan

    Tam oxu »
  • MİNARƏ

    ə. 1) azan vermək üçün məscidlərin yanında və ya üstündə ucalan qüllə; 2) mayak

    Tam oxu »
  • MİNASAZ

    ə. və f. qızıl və s. qiymətli metallar üzərində mina ilə işləyən, naxış qazıyan zərgər, minaçı

    Tam oxu »
  • MİNASAZİ

    ə. və f. minaçılıq

    Tam oxu »
  • MİNBƏD

    MİNBƏ’D ə. 1) sonra, sonradan; 2) bir daha, bundan sonra

    Tam oxu »
  • MİNBƏR

    ə. məsciddə mollanın, vaizin, xətibin və b. oturduğu hündür yer

    Tam oxu »
  • MİNƏ

    f. 1) şüşə, büllur, şir; 2) mozaika, rəngarəng şüşə; 3) siferblat; 4) göy, səma, asiman

    Tam oxu »
  • MİNƏN

    ə. «minnət» c. minnətlər

    Tam oxu »
  • MİNHAC

    ə. 1) böyük, geniş, enli yol, şahrah; 2) plan, proqram; 3) üsul, tərz, qayda

    Tam oxu »
  • MİNHEYS

    ə. …görə …üzrə

    Tam oxu »
  • MİNHEYSÜLMƏCMƏ

    MİNHEYSÜLMƏCMƏ’ ə. bütünlüklə, məcmu etibarilə

    Tam oxu »
  • MİNQAR

    ə. dimdik

    Tam oxu »
  • MİNQARİ

    ə. dimdikvari, dimdik şəklində

    Tam oxu »
  • MİNQƏB

    ə. deşici cərrahiyyə aləti

    Tam oxu »
  • MİNNƏT

    ə. özünü mənən borclu bilmə

    Tam oxu »
  • MİNNƏTDAR

    ə. və f. təşəkkür edən, yaxşılığı bilən; minnətçi

    Tam oxu »
  • MİNNƏTDARİ

    ə. və f. minnətdarlıq

    Tam oxu »
  • MİNNƏTKEŞ

    ə. və f. minnət çəkən, özünü minnətçi bilən

    Tam oxu »
  • MİNNƏTKEŞİ

    ə. və f. minnət çəkmə, özünü minnətçi bilmə

    Tam oxu »
  • MİNŞAR

    ə. mişar, bıçqı

    Tam oxu »
  • MİNŞARİ

    ə. mişar kimi dişləri olan; diş-diş

    Tam oxu »
  • MİNTƏNƏ

    f. bax nimtənə

    Tam oxu »
  • MİNU

    f. behişt, cənnət

    Tam oxu »
  • MİNVAL

    ə. 1) surət, tərz, qayda; 2) yol, üsul

    Tam oxu »
  • MİR

    f. «əmir»dən. 1) başçı, rəis, rəhbər; 2) ağa, bəy; 3) seyid nəslindən olanların adlarının əvvəlinə artırılır

    Tam oxu »
  • MİRAB

    f. suvarma işlərini idarə edən adam

    Tam oxu »
  • MİRABİ

    f. suvarma işlərini idarə etmə

    Tam oxu »
  • MİRAN

    f. «mir» c. başçılar, rəislər

    Tam oxu »
  • MİRAR

    ə. «mərrə» c. dəfələrlə, çox dəfə. Mirari-vəqt çox vaxt

    Tam oxu »
  • MİRARƏN

    ə. dəfələrlə; təkrarən

    Tam oxu »
  • MİRAS

    ə. ölən adamdan qalan mal, mülk və s

    Tam oxu »
  • MİRAT

    MİR’AT ə. güzgü, ayna

    Tam oxu »
  • MİRFƏQ

    ə. dirsək

    Tam oxu »
  • MİRİ

    f. hökümətə, xəzinəyə aid olan

    Tam oxu »
  • MİRQAT

    ə. nərdivan, pilləkən

    Tam oxu »
  • MİRQƏZƏB

    f. və ə. «qəzəbin başçısı» cəllad

    Tam oxu »
  • MİRSAD

    ə. teleskop

    Tam oxu »
  • MİRSAT

    ə. gəmi lövbəri

    Tam oxu »
  • MİRZƏ

    f. əsli ə. «əmir» və f. «zadə» 1) şəxs adından sonra gəldikdə şahzadəlik, əvvəl gəldikdə isə rütbə bildirir; 2) savadlı adam; 3) yazı-pozu ilə məşğul

    Tam oxu »
  • MİSAQ

    ə. əhd-peyman, qarşılıqlı vəd

    Tam oxu »
  • MİSAL

    ə. 1) nümunə; 2) oxşar, bənzər; 3) tay, bərabər; 4) naxış, şəkil; 5) əmr, fərman; 6) ərəb qrammatikasında: kök hərflərindən birincisi «vav» və ya «ye»

    Tam oxu »
  • MİSBAH

    ə. çıraq, lampa, fənər

    Tam oxu »