f. ata
f. ata kimi, atacasına
f. «atası yanmış» köpəkoğlu (söyüş məqamında işlədilir)
f. tarixdə kişilərin qadınlardan üstün olduğu dövr
f. aşkar, ayan, zahir
f. aşkar olan, ayan olan, zühurə çıxan
f. vidalaşma, xudahafizləşmə
f. 1) çox güclü adam; qəhrəman, igid; 2) güləşçi
f. pəhləvancasına, qəhrəmancasına
f. 1) pəhləvanlıq; 2) Azərbaycan xalq oyun havalarından biri; 3) bax pəhləvi (1-ci mənada)
f. 1) orta fars dili; orta fars əlifbası; 2) 1925-1980-ci illərdə İranda hakimiyyət sürmüş sülalə; 3) keçmiş İranda: qızıl pul
f. yan, böyür
f. enli, geniş
f. bax pərhiz
f. 1) bürüşmüş, bürüşük, əzgin; 2) solğun, solmuş; 3) əsgi-üsgü, cırım-cındır
f. bürüşüklük, əzginlik
f. 1) palaz; 2) dərvişlərin geydiyi kobud yun paltar; 3) ev müxəlləfatı; 4) m. aldatma, hiylə
f. qaplan
f. murdar, murdarlanmış
f. 1) sığınma, himayə, kömək; 2) sığınacaq, daldalanacaq; 3) yardımçı, himayəçi
f. pənah yeri; sığınacaq
f. pambıq
f. 1) beş; 2) bax pəncganə
f. əlli (rəqəm)
f. 1) əlin içi; 2) əlin içi tutan qədər; 3) m. güc, qüvvət
f. 1) gündə beş dəfə qılınan namaz; 2) həmin namazların vaxtı
f. beş duyğu (görmə, eşitmə, iybilmə, dadbilmə, toxunma)
f. cümə axşamı
f. «beş nəfər» Məhəmməd peyğəmbər, qızı, kürəkəni və iki nəvəsi
f. beşinci
f. öyüd, nəsihət
f. sanma, zənn etmə
f. öyüdnamə, nəsihətnamə
f. öyüd verən, nəsihət verən
f. 1) qanad; 2) quş tükü. Pəri-qu bax pərqu; pəri-tavus tovuz qanadlı, tovuz qanadı kimi ala-bəzək, yaraşıqlı; gözəl
f. dağınıq, darmadağın
f. 1) bayraq; 2) bayraq və mizraqların başında olan qotaz; 3) kəkil; 4) at və ya aslanın boynundakı qalın, toplu tük; yal
f. hasar, divar, barı
PƏRDAX(T) f. 1) parlaqlıq, cila; 2) tərtib etmə, nizama salma, düzəltmə; 3) işıldama, parlama; 4) ödəmə, vermə (pulu)
f. düzəldən, tərtibçi, tərtib edən
f. 1) qapı-pəncərəyə asılan örtük; 2) bir yeri iki hissəyə ayıran iri parça; 3) bəzi simli musiqi alətlərində bölmə; 4) səhnə əsərinin ən böyük hissəs
f. 1) pərdəli, pərdəsi olan (musiqi alətləri haqqında); 2) bax pərdəgir
f. 1) m. ifşa edən, üstünü açan, pərdəni yırtan; 2) təhqir edən
f. pərdə tutan, qapıda gəlib-gedənlərin qarşısına çıxan, onları yola salan saray xidmətçisi; qapıçı
f. üstünə pərdə çəkən, üstünü örtən, örtbasdır edən
f. «pərdədə oturan» 1) gözə görünməyən; gizli, örtülü; 2) Şərq ölkələrində padşahların və böyük adamların arvadlarına verilən ad; 3) m
f. pərdə ilə örtülü; gizli, üstüörtülü
f. ibadət edən; tapınan
f. xidmətçi, nökər, qulluqçu