ə. və f. qığılcım saçan, od saçan
ŞƏRARƏT1 ə. bax şərər. ŞƏRARƏT2 ə. mərdümazarlıq, yamanlıq, pislik
ŞƏRAYE’ ə. «şəriət» c. şəriətlər
ə. «şəryan» c. qan damarları; arteriyalar
ə. 1) meyvə şirəsi ilə su və şəkərdən hazırlanan sərinləşdirici içki; 2) maye dərman, içməli dərman. Şərbəti-vəsl vüsal şərbəti
ə. və f. şərbət hazırlanan və satılan dükan
f. 1) yüksək mərtəbə, dərəcə; ululuq; 2) öyünmə, fəxr, iftixar
ŞƏRƏFBƏXŞ(A) ə. və f. şərəfləndirən, şərəfləndirici
ə. və f. şərəfli, şərəf sahibi
ə. bax şərəfət
ə. və f. şərəf artıran; şərəfləndirən
ə. və f. şərəfləndirən
ə. məscid minarəsində müəzzinin dayanması üçün eyvança
ŞƏRƏFİ(YYƏ)1 ə. 1) şərəfə aid olan; 2) bax şərif (1-ci və 2-ci mənalarda)
ŞƏRƏFİ(YYƏ)1 ə. 1) şərəfə aid olan; 2) bax şərif (1-ci və 2-ci mənalarda). ŞƏRƏFİYYƏ2 ə. binadan istifadə müqabilində alınan haqq
ə. və f. bax şərəfriz
ə. və f. «şərəf tökən» şərəfləndirən
ə. və f. şərəf tapan; şərəflənən
ə. tamahkarlıq, acgözlük
ə. şəriklik, ortaqlıq
ə. yaramaz, ədəbsiz
ŞƏR’ƏN ə. şəriətə görə; şəriətcə
ə. 1) qığılcım, qor; 2) m. müsibət, fəlakət
ə. və f. 1) qığılcım yağdıran, qığılcım saçan; 2) m. müsibətli, fəlakətli
ə. astronomiyada: Həməl bürcündə quzunun iki buynuzuna oxşayan iki ulduz
ə. 1) mənanı açma, izah etmə; izah; 2) bir əsərin izahına həsr edilmiş başqa bir əsər; təfsir. Şərhi-hal 1) mövcud vəziyyəti bildirmə, məlumat vermə;
ə. çox tamahkar; acgöz
ə. 1) kəsmə, yarma; bıçaq və s. yarası; 2) parça, hissə, dilim
ə. parça-parça, dilim-dilim, doğramdoğram
ŞƏR’İ ə. 1) qanuni; 2) şəriət qanunlarına əsaslanan, onlara müvafiq olan. ŞƏ’Rİ ə. bax şə’riyyə
ə. 1) müsəlman həyatında doğru yol; 2) Allahın göstərişlərinə əsasən yazılmış qanun(lar), islam qanunları
ə. və f. şəriət qanunlarını tətbiq edən (yüksək rütbəli din xadimi)
ə. 1) şərəfli; 2) mübarək, müqəddəs; 3) nəcib, əsil
ə. ət parçası
ə. 1) bir işdə iştirak edənlərdən hər biri; ortaq; 2) arxadaş, yoldaş
ə. şərik olaraq, ortaqlı
ə. şər işlər görən; pis, yaramaz adam
ə. qaytan, lent
ŞƏR’İYYAT ə. «şər’i» c. şəriətə və islamiyyətə aid işlər
ŞƏ’RİYYƏ ə. tük kimi incə damar; kapilyar
ŞƏR’İYYƏT ə. qanunilik
ə. coğrafi cəhət; günçıxan, gündoğan // məşriq
ə. şərq tərəfdən
ŞƏRQİ(YYƏ) ə. Şərqə aid olan, Şərqdə olan; şərqli
ə. 1) Şərq elmləri; 2) şərqşünaslıq
ə. 1) Şərq ölkələri əhalisi, şərqlilər; 2) bax şərqşünas
ə. və f. Şərq ölkələri mütəxəssisi
f. həya, xəcalət, utanma