ə. 1) Allahın birliyinə inanma; 2) birlik; 3) yalqızlıq, təklik, vahidlik. Vəhdəti-vücud panteizm
ə. və f. birlik sevən, birləşmə tərəfdarı
ə. bataqlıq; çamurluq
ə. bağışlayan, çox səxavətli
ə. islamiyyətdə Əbdülvəhhabın əsasını qoyduğu məzhəb və həmin məzhəbə mənsub adam
ə. 1) çox parıldayan, çox işıqlanan; 2) alovlanan, yanan
ə. 1) çox xəyala qapılan; 2) vasvası, hər şeydən şübhələnən; skeptik
ə. 1) yalqız, tək, yeganə; 2) misilsiz, misli-bərabəri olmayan
ə. an, dəqiqə, dəm
ə. birdən-birə ani, nagəhan
VƏHM(Ə) ə. 1) qorxu, vahimə, təhlükə; 2) şübhə, tərəddüd; 3) əsassız fikir, batil fikir
ə. mövhum, mövhumi
ə. «vəhmi» c. mövhumi şeylər
ə. və f. vahimə əsiri; qorxaq
ə. zəiflik, qüvvətsizlik, süstlük
ə. 1) yabanı, vəhşi, əhliləşməmiş; 2) çöl heyvan(lar)ı; 3) vəhşi heyvan(lar), yırtıcı heyvan(lar)
ə. 1) xəlvət yerdə duyulan qorxu; vahimə; 2) qorxma, hürkmə; 3) təklik, tənhalıq, yalqızlıq; 3) vəhşilik, yırtıcılıq
ə. və f. dəhşətli
ə. qorxulu
ə. və f. qorxu artıran, qoxu gətirən
ə. və f. qorxu törədən; qorxunc
ə. və f. qorxulu yer
ə. və f. qorxunc, müdhiş
ə. yırtıcı
ə. vəhşi xasiyyətli
ə. və f. 1) vəhşi kimi; vəhşicəsinə; 2) hürküb qaçaraq
ə. 1) vəhşilik; 2) hürkəklik
ə. və f. qorxan, qaçan
ə. fikrin, hökmün Allah tərəfindən peyğəmbərə xəbər verilməsi. Vəhyi-münzəl Allahdan nazil olmuş hökm
ə. 1) həzm çətinliyi; 2) vəziyyətin ağırlığı; çətinlik; 3) təhlükə
ə. 1) çətin həzm olunan; 2) ağır vəziyyət; 3) qorxulu, dəhşətli
ə. olmazsa, olmadığı halda; yoxsa
ə. 1) başqasının işini görməyə təyin olunma, vəkillik; 2) başqasını öz yerinə qoyub işini ona tapşırma; 3) birinin yerində oturma; 4) bax vəkalətnamə
ə. vəkalət yolu ilə; vəkalətlə
ə. və f. başqasının adından iş görməyə hüquq verən sənəd; etibarnamə
ə. 1) hüquqşünaslıqda: iddiaçının hüquqlarını qoruyan məmur; müttəhimin hüquqlarını qoruyan məmur; 2) qanunverici orqana seçilmiş nümayəndə // deputat
VƏQ’ ə. 1) vüqar, ağırlıq; 2) mənliyini gözləmə, özünü ciddi aparma
ə. həyasızlıq, sırtıqlıq, sinizm; qabalıq, kobudluq
VƏQAYE’ ə. «vaqiə» c. vaqiələr
ə. və f. bax vəqənəvis
ə. 1) qoruma, mühafizə etmə; 2) himayə etmə, hamilik; 3) m. baş verəcək pis işin, hadisənin qarşısını alma
VƏQEYRÜH(Ü) ə. və qeyriləri, və başqaları
VƏQ’Ə ə. 1) əhvalat, macəra, hadisə; 2) müharibə, dava. Vəq’ei-əzim böyük hadisə, tarixi hadisə; vəq’ei-süqut yıxılma, düşmə hadisəsi
VƏQ’ƏNƏVİS ə. və f. gördüyü hadisələri, əhvalatları yazan tarixçi
VƏQF1 ə. 1) savab bir iş kimi məscid üçün ayrılmış mülk, mal; 2) mülk və ya malı həmin məqsəd üçün ayırma
ə. duracaq, dayanacaq
ə. vəqf edilmiş, vəqfə aid olan
ə. «vəqf» c. vəqf olunmuş, ümum üçün ayrılmış şeylər