ə. uca məqamlı
VALAŞƏ’N ə. yüksək şanlı; şanlı-şöhrətli
VALEH1 ə. 1) heyrətə düşmüş, çaşıb qalmış; 2) vurğun, ehtirasa uymuş. VALEH2 ə. 1) qəzavü-qədər; tale, qismət; 2) sərab, ilğım; 3) ipək parça növü
ə. vilayətin bütün işlərini dolandıran baş hökumət məmuru; canişin
ə. ata
ə. «iki valid» t. ata-ana
ə. ana
VALLAH(İ) ə. bax vallahül’əzim
ə. bax vallah(i)
VALLAHÜ Ə’LƏM ə. 1) ən yaxşısını, ən doğrusunu Allah bilir; 2) Allah bilər (nə bilim, nə deyim)
VALLAHÜL’ƏZİM ə. Allaha and olsun! Allah haqqı!
f. qaytarmaq şərtilə alınan pul və ya şey; borc
f. 1) geri qalmış, yorğun; 2) m. möhtac
f. borclu
ə. aşiq, sevgili
f. və ə. bəla, müsibət üz verdikdə işlədilən nida
f. və ə. fəryad, fəğan, qışqırıq
f. son, sonuncu, axırıncı
f. müfəttiş, yoxlayıcı
f. xilas olmuş, qurtulmuş, azad
f. tamam qurtarma, xilas olma; azadlıq
ə. gəlib-yetişən
ə. «varid» c. 1) xatirə gələn fikir və mülahizələr; 2) t. gəlir, qazanc; 3) t. idxalat
ə. fikir, mülahizə
ə. 1) birisinin mülkünə, malına və s. vəsiyyət yolu ilə yiyələnən şəxs; 2) ölən adamın yerini tutan və ya diri adamın öləndən sonra yerini tutacaq şəx
VASE’ ə. geniş
ə. vəsf edən, izah edən
ə. etimad göstərən, inanan
ə. 1) yetişən, çatan; 2) qovuşan, birləşən. Vasili-rəhmət rəhmətə getmiş, vəfat etmiş
ə. ortada olan; iki şeyin, iki adamın arasındakı
ə. arada olma, iki şeyin, adamın arasında olma
ə. ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında و hərfinin adı
ə. 1) heyif; təəssüf; 2) qışqırıq, bağırtı, fəryad
f. 1) nəsib, pay; 2) məqsəd; 3) səbəb
f. bax vayəmənd
f. nəsibi olan, payı olan
VAZE’ ə. 1) əsasını qoyan, təsis edən; 2) bina edən, yenidən yaradan
ə. açıq, aşkar, aydın
ə. «vazeh» c. aydın şeylər
VEY1 f. o (şəxs əvəzliyi). VEY2 f. «və ey» birləşməsinin əsasən şeirdə işlədilən qısaldılmış forması
VEYL1 ə. 1) cəhənnəmdəki «Vadiyi-veyl» dərəsinin qısaldılmış adı ; 2) m. dərd, bəla. VEYL2 ə. zəfər, qələbə, uğur
VƏBA’ ə. 1) taun; ovma (yoluxucu ağır xəstəlik); 2) epidemiya
ə. 1) vəba xəstəliyinə aid olan; 2) vəbalı, ovmalı
ə. 1) günah, təqsir, babal; 2) cavabdehlik; 3) ağırlıq, çətinlik
VƏC’ ə. ağrı, sızıltı. Vəc’i-had kəskin ağrı; vəc’i-mə’də mədə qıcqırması
ə. 1) gözəllik, gözəl üz; 2) şan, şərəf
ə. üz-üzə olan; üzləşən
ə. «vəcibə» c. t. borc, vəzifə, vacib iş
ə. sözün müxtəsərliyi; ixtisar