VİA’ ə. 1) qab; zərf; 2) bədəndə maye və xəlitənin toplandığı kisəcik; 3) damar
ə. üz-üzə gəlmə, üzləşmə
ə. üz-üzə gələrək, üzləşərək
ə. 1) üzləşdirmə, üzləşmə; 2) bir-birinə uymayan, bir-birinə zidd olan
ə. sərvət, var-dövlət
ə. 1) qəlbən hiss etmə, dəruni duyğu; 2) insaf, ədalət duyğusu; 3) mənəvi, mənsubiyyət hissi; 4) sufilərə görə: daxili coşqunluq; 5) qızğın şövq
ə. vicdana görə, vicdanla
ə. vicdana mənsub
ə. və f. vicdanlı, insaflı
VİDA’ ə. 1) ayrılarkən sağollaşma; 2) ayrılma, ayrılıq
ə. 1) sevgi, məhəbbət; 2) hüsn-rəğbət, simpatiya
ə. sevgiyə aid olan, sevgiyə mənsub
ə. və f. 1) vidalaşıb gedən adamdan qalan məktub; 2) başqa yerə təyin olunan səfirin əvvəlki yerin hökumətinə təqdim etdiyi sənəd
ə. sevmə, sevgi, məhəbbət; dostluq, yoldaşlıq
ə. 1) uyğunluq; 2) həmfikirlilik, həmrəylik
ə. nümayəndə heyəti; nümayəndə, deputat
ə. 1) uyğun gəlmə, uyğunluq; 2) uzlaşma
VİLA’ ə. dostluq, yoldaşlıq
VİLADƏ(T) ə. doğma, doğuş; doğum
ə. 1) ölkənin inzibati ərazi bölgülərindən biri; 2) şahlıq, padşahlıq, hökmdarlıq; 3) şiələrə görə: Məhəmməd peyğəmbərin hakimiyyəti; 4) m
ə. 1) vilayətə aid olan; 2) bəzi müğamların əsas şöbələrindən biri
ə. və f. öz ölkəsini, öz vilayətini sevən, onun yaxşılaşması üçün çalışan
f. bax viranə (2-ci – 4-cü mənalarda)
f. 1) xaraba qalmış; sökülmüş və ya uçmuş binanın qalıqları; 2) yıxıq, xarab, dağınıq; 3) var-yoxu əlindən çıxmış; müflisləşmiş; 4) m
f. xarabalıq
f. xaraba, viranə yer
ə. 1) təkrar-təkrar deyilən, təkrarən zikr edilən; 2) dua. Virdi-Qur’an Qur’anı təkrar-təkrar oxuma; virdi-zəban dilin(in) əzbəri
ə. 1) əlaqə, bağ, rabitə; 2) müqavilə, bağlaşma; 3) ittifaq
ə. bax vüsal
f. albalı şirəsi
ə. tək olan şey; fərd
ə. bax vizrü vəbal
ə. 1) yük, ağırlıq; 2) günah, təqsir
f. «və an gah» birləşməsinin qısaldılmış forması; o vaxt, o zaman
ə. labüdlük, vaciblik, lazımlılıq
ə. labüd surətdə, lazımınca, vacib olaraq
ə. lazımi, zəruri
ə. 1) var olma, mövcud olma; mövcudluq; 2) bədən, cəsəd, cisim; 3) şəxs, zat, nəfər; 4) yaradılmış, məxluq
ə. iki nəfər, iki şəxs
ə. və f. insanın doğulandan ölənə qədər həyatını təsvir edən aşıq şeiri forması
ə. və f. var olan, mövcud olan
ə. və f. var olma, mövcud olma
ə. 1) məbləğ, miqdar; 2) dövr, mərhələ, faza; 3) üsul, vasitə; 4) əsilzadə, kübar; 5) üz, çöhrə; 6) səth, üz, üzəri
ə. kübar adam(lar), əsilzadə(lər)
ə. astronomiyada: Ayın fazası
ə. dost, yoldaş
VÜFUD1 ə. «vəfd» c. t. nümayəndə heyəti, deputat heyəti. VÜFUD2 ə. gəlmə, çatma
ə. bolluq, firavanlıq
ə. «vəhş» c. vəhşilər