ə. dövlət torpağı, dövlətə məxsus torpaq
ə. doğruluqla, səmimiyyətlə
ə. 1) xalislik, saflıq; 2) doğruçuluq, düzgünlük
ə. boş olaraq, boş
f. 1) bişməmiş, çiy; 2) dəyməmiş, yetişməmiş; 3) m. təcrübəsiz, səriştəsiz; 4) m. işlənməmiş, əkilməmiş; 5) m
f. 1) qələm (yazı ləvazimatı); 2) m. üslub. Xamei-xur «günəş qələmi» m. günəş şüası
f. qələmlə yazılmış
f. «qələm sürən» m. qələm işlədən; yazan
ə. 1) beşinci; 2) beşinci övlad (oğul)
ə. 1) beşinci; 2) beşinci qız (övlad)
f. bax xəmuş
f. bax xəmuşan
XAN1 f. 1) yemək süfrəsi; dəstərxan; 2) yeməli, yemək, taam; 3) xonça. XAN2 f. bax xanəndə. XAN3 ə. karvansara
f. xonça
f. 1) ev; 2) xana
f. evbəev; xana-xana
f. «evi çiynində» m. bax xanəbərduş
f. ev-ev, evbəev
f. 1) evsiz, səfil; 2) yoxsul, kasıb
f. ev yıxan, ev dağıdan
f. 1) ailə, ocaq; 2) sülalə; 3) qonaq sevən, qonaqpərəst
f. bax xanəqah
f. evə aid olan
f. və ə. evi dağılmış, evi yıxılmış; bədbəxt
ə. əsli f. bir şeyx və ya dərvişin rəhbərliyi altında olan dərvişlərin yaşadıqları və ibadət etdikləri yer; təkyə
f. bax xanü man
f. və ə. ev-eşiyi dağılmış, xanimanı xaraba qalmış, fəlakətə düçar olmuş
f. məhvedici, dağıdıcı
f. 1) müğənni; 2) oxucu
f. evdən bayıra çıxmayan, heç yerə getməyən
f. «ev yandıran» m. zərər verən
f. 1) nəsil, soy; 2) familiya, soyadı
f. 1) evi yıxılmış; 2) m. bədbəxt
f. bir evdə yaşayan; birevli
f. bir evdə yaşama; birevlilik
ə. boğan
f. 1) ev-eşik // mal-mülk; 2) avadanlıq
XAR1 f. 1) tikan; 2) göyəm ağacı. XAR2 f. 1) yeyən, yeyici; 2) içən, içici. XAR3 f. zəlil, həqir, alçaq
f. bax xarə
f. «yorğanı tikan» m. narahat yatan, yatağı, yeri narahat olan
f. 1) çaxmaqdaşı // bərk daş; 2) qalın ipək parça növü
XARİ1 f. tikanlı. XARİ2 f. xarlıq, zəlillik, həqirlik
ə. 1) dışarı, bayır, bir şeyin bayır üzü; 2) çıxan. Xarici-bələd bax xaricbələd
ə. ölkədən uzaqlaşdırılmış, sürgün edilmiş
ə. zahiri cəhətdən, xaricinə görə; zahirdən
ə. 1) dışarıya aid, xaricə məxsus; 2) xarici ölkələr, onlarla olan münasibət və əlaqəyə məxsus; 3) əcnəbi
ə. xarici dövlətlərlə əlaqələrə baxan idarə
ə. islam dini təriqətlərindən biri
ə. parçalayan, yaran, qopardan. Xariqi-adət bax xariqül’adə
ə. qəribə, qeyri-adi, xariqə