Словарь арабских и персидских слов, используемых в классической азербайджанской литературе

  • ZE

    ZE1 f. «əz»in şeirdə işlənən ixtisar şəkli. ZE2 f. ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı

    Полностью »
  • ZEB

    ZE’B ə. canavar, qurd

    Полностью »
  • ZEBƏS

    f. bax zibəs

    Полностью »
  • ZEH

    f. 1) yay kirişi; 2) paltarın və s. kənarlarına tikilən qaytan və s.; 3) səhifənin ətrafına çəkilən cizgi; cizgili şey; 4) ip, qaytan; 5) binanın bayı

    Полностью »
  • ZEHİYYƏT

    ə. 1) düşüncə tərzi, fikirləşmə qaydası; 2) ağıl, düşüncə səviyyəsi

    Полностью »
  • ZEHN

    ə. 1) beyin; 2) ağıl

    Полностью »
  • ZEHNİ

    ə. zehnə, ağla məxsus olan; əqli

    Полностью »
  • ZEYBƏQ

    ə. civə

    Полностью »
  • ZEYDİ

    ə. İmam Hüseynin nəvələrindən olan Zeydin əsasını qoyduğu dini icma

    Полностью »
  • ZEYF

    ə. qonaq

    Полностью »
  • ZEYĞƏM

    ə. aslan, şir

    Полностью »
  • ZEYQ

    ə. darlıq, sıxıntı

    Полностью »
  • ZEYQÜNNƏFƏS

    ə. 1) astma, sinəgir; 2) astma xəstəliyinə tutulmuş, astması olan

    Полностью »
  • ZEYL

    ə. 1) paltarın ətəyi; ətək; 2) artırma, qeyd, əlavə (kitabda); 3) bir mətnə dair təfsir və ya şərh; 4) aşağıda göstərilən, aşağıdakı

    Полностью »
  • ZEYLƏN

    ə. əlavə olaraq, artırılaraq

    Полностью »
  • ZEYT

    ə. 1) zeytun yağı; 2) bitki yağı

    Полностью »
  • ZEYTUN

    ə. meyvəsindən yağ alınan həmişəyaşıl ağac və onun meyvəsi

    Полностью »
  • ZEYTUNİ

    ə. zeytun rəngində

    Полностью »
  • ZEYYİQ

    ə. bax zəyyiq

    Полностью »
  • ZƏBAN

    f. dil. Zəbani-dil bax zəbani-hal; zəbani-hal bir fikri mimika, işarə və s. ilə anlatma

    Полностью »
  • ZƏBANBƏND

    f. 1) dilini bağlama; 2) dil bağlayan

    Полностью »
  • ZƏBANBƏSTƏ

    f. «dili bağlı» 1) m. yaxşı danışa bilməyən; dilsiz-ağızsız; 2) m. heyvan

    Полностью »
  • ZƏBANDAN

    f. 1) dil anlayan, dil bilən, hal əhli; 2) çoxlu dil bilən; poliqlot; 3) fəsahətlə, təmtəraqla danışan

    Полностью »
  • ZƏBANDİRAZ

    f. 1) dili uzun, uzun dil; 2) sırtıq

    Полностью »
  • ZƏBANDİRAZİ

    f. diliuzunluq

    Полностью »
  • ZƏBANƏ

    f. 1) tərəzi və s. dili; mil; 2) alovun şöləsi, alovun dili

    Полностью »
  • ZƏBANƏKEŞ

    f. alovlanan, alovu çıxan

    Полностью »
  • ZƏBANGÜŞA

    f. dil açan, dillənən, danışan, söyləyən

    Полностью »
  • ZƏBANİ

    ZƏBANİ1 f. şifahi, dilcavabı. ZƏBANİ2 ə. cəhənnəmə gedənləri cəhənnəmə atan mələk

    Полностью »
  • ZƏBANZƏD

    f. «dil vuran» 1) söz arasında işlənən, təkrarlanan; 2) tələffüz

    Полностью »
  • ZƏBB

    ZƏBB1 ə. 1) tutma, tutub-saxlama; 2) bağlama, cəftələmə (qapı haqqında). ZƏBB2 ə. 1) çənə; 2) qabaq diş(lər)

    Полностью »
  • ZƏBƏR

    f. 1) üst, üstə, üstdə; 2) yazıda qısa «ə» səsini ifadə etmək üçün samitin üzərinə qoyulan hərəkə // fəthə

    Полностью »
  • ZƏBƏRCƏD

    f. qızıla çalan yaşılımtıl rəngli qiymətli daş

    Полностью »
  • ZƏBƏRDƏST

    f. 1) qüvvətli, güclü; 2) qoçaq, igid

    Полностью »
  • ZƏBH

    ə. 1) boğazlama, kəsmə (heyvan haqqında); 2) qurban məqsədi ilə heyvan kəsmə

    Полностью »
  • ZƏBHİYYƏ

    ə. qəssabın heyvan kəsmək üçün aldığı haqq

    Полностью »
  • ZƏBİH

    ZƏBİH(Ə) ə. qurban kəsilmiş və ya kəsiləcək heyvan; qurbanlıq

    Полностью »
  • ZƏBİHƏ

    ZƏBİH(Ə) ə. qurban kəsilmiş və ya kəsiləcək heyvan; qurbanlıq

    Полностью »
  • ZƏBİT

    ə. quru üzüm, mövüc

    Полностью »
  • ZƏBT

    ə. 1) nizamlama; 2) tutma, saxlama; 3) sahib olma, ələ keçirmə; 4) silah gücü ilə tutma; alma; 5) əlindən alma, özünə götürmə; 6) anlama, qavrama; 7)

    Полностью »
  • ZƏBTİYYƏ

    ə. 1) şəhərdə və başqa yaşayış məskənlərində asayişə məsul olan inzibati idarə; polis idarəsi; 2) polis nəfəri

    Полностью »
  • ZƏBTNAMƏ

    ə. və f. bir işi yazılı nizamlama sənədi // protokol

    Полностью »
  • ZƏBUN

    ZƏBUN1 f. əldən-ayaqdan düşmüş; qüvvətsiz, zəif. ZƏBUN2 f. 1) əsir, giriftar; 2) çox az; 3) əhəmiyyətsiz

    Полностью »
  • ZƏBUNGİR

    f. «aciz tutan» zəiflərə zülm edən, zalım

    Полностью »
  • ZƏBUNKÜŞ

    f. acizin qənimi, acizə rəhm etməyən

    Полностью »
  • ZƏBUNKÜŞİ

    f. acizin qənimi olma; acizə rəhm etməmə

    Полностью »
  • ZƏBUNÜ XAR

    f. aciz və fağır, yazıq

    Полностью »
  • ZƏBUR

    ə. «yazılı» Allahın Davud peyğəmbərə göndərdiyi kitab

    Полностью »
  • ZƏCCAC

    ə. şüşə qayıran usta

    Полностью »
  • ZƏCR

    ə. 1) mane olma; 2) məcbur etmə, vadar etmə; 3) əziyyət vermə, zülm etmə

    Полностью »