ə. 1) məhv, məhv etmə; 2) bağlama, qapama
FƏSİH1 ə. fəsahətlə danışan. FƏSİH2 ə. geniş, açıq
ə. və f. fəsahətlə (danışıq və ya yazı haqqında)
ə. 1) dəstə, tayfa, zümrə; 2) eyni cinsə daxil olan bitkilər qrupu
ə. 1) kitabın bölündüyü qisimlərdən hər biri, fəsil; 2) ilin dörd qismindən hər biri; fəsil; 3) birdəfədə icra olunan musiqi; 4) bölmə, ayırma; 5) çıx
ə. 1) üzük qaşı; 2) qoz, badam və s. ləpəsi; 3) sümüyün oynaq yeri; 4) m. əsil, əsas məna
ə. qan alan
ə. qeybət edən, birinin dalınca danışan; qeybətçi
f. səpən, səpələyən; saçan
FƏTA’ ə. gənc, igid, dəliqanlı
ə. zehin açıqlığı; dərrakə, zirəklik
ə. «fətva» c. fətvalar
ə. mübarək olsun! mərhəba!
ə. 1) açma; 2) başlama, başlanğıc; 3) zəbt etmə, işğal, tutma
ə. və f. qalibiyyətə çatdıran səbəb
ə. bax zəbər (2-ci mənada)
ə. zəfərə, fəthə aid olan
ə. və f. 1) bir ölkəni fəth etmək və ya qalib gəlmək münasibətilə verilən əmr; 2) bu münasibətlə yazılan qəsidə
ə. və f. istila edən, bir ölkəni alan, qalib gələn
ə. 1) qapını açma; 2) açma // həlletmə
ə. bax fətulə
ə. və f. piltə yandıran; alışdıran
ə. zehni açıq, zəkavətli, kəskin fikirli
ə. 1) mayasız çörək; 2) yəhudilərin xüsusi vaxtlarda yedikləri mayasız çörək
ə. 1) çatlama, yarılma; yarıq, çat; 2) dəbəlik, qrıja
ə. bax fitrət2
ə. açan, açıcı; fəth edən
ə. 1) fitnəkar, araqarışdıran; 2) m. cazibəli, cəlb edən, məftun edən
ə. 1) piltə; 2) m. qıvrım, bükük
ə. müctəhid və ya müfti tərəfindən şəriətə müvafiq verilən hökm, qərar
ə. «fahişə» c. fahişələr
ə. «faidə» c. faydalar
ə. «fakihə» c. t. meyvə, bəhər
ə. fəvvarə vurma; fəvvarə vuran, qaynayan
ə. qaynama, fontan
ə. daşma, coşma, qaynama
ə. son dərəcə feyz və bərəkət verən
FƏZA f. artıran, çoxaldan. FƏZA’ ə. 1) geniş meydan, açıq yer; 2) göy cisimləri arasındakı boşluq. Fəzayi-namütənahi sonsuz boşluq, sonu olmayan fəza
ə. rüsvayçılıq, eyib
ə. fəzaya aid olan
FƏZA(Y)İL ə. «fəzilət» c. fəzilətlər
ə. «fəzihə(t)» c. biabırçılıqlar, rüsvayçılıqlar
f. artırma, çoxalma
FƏZƏ’ ə. birindən ehtiyat etmə; qorxma
ə. «fəzlə» c. 1) əlavələr, artıqlar; 2) artıq qalanlar; qalıqlar
ə. biabır olmuş, rüsvay olmuş
ə. biabırçılıq, rüsvayçılıq
ə. ləyaqətli, fəzilətli
ə. 1) dəyər, qiymət; 2) məziyyət, ləyaqət; 3) hünər, bilik, mərifət; 4) istedad; 5) kamillik, üstünlük; 6) gözəl əxlaq; 7) alicənablıq, comərdlik