KORA

I
(Ağdam, Başkeçid, Bolnisi, Borçalı, Böyük Qarakilsə, Daşkəsən, Gədəbəy, Gəncə, Xanlar, Kəlbəcər, Qazax, Şəmkir, Tərtər, Tovuz)
mıx. – Duhara çalmağa biriki kora verginən yazarpeşədən (Gədəbəy); – Bı kora yoğundu, ağacı dağıder (Qazax); – Koroyu kəlpətinnən çıxardellar (Borçalı); – Koroyu atın əyağına nala çalerıx (Daşkəsən); – Dəmirçilər ki qayrer, ona biz kora deyerix’ (Qazax)
II
(Quba)
topa. – Alma korası ular da, alma korası
III
(Cəbrayıl)
təzə doğulmuş quzular saxlanılan yer. – Apar o quzunu da at korıya, qoy orda qalsın
IV
(Böyük Qarakilsə, Füzuli, Meğri)
kin, ədavət. – Biz nə biləx’ ki, Cəbrayıl yüzbaşının ürəyində kora var (Meğri); – Korası varmış, dayna (Füzuli)
◊ Kora saxlamax – kin saxlamaq. – Əli yaman kora saxlıyan adamdı (Böyük Qarakilsə)