is. culmination f ; ~ nöqtəsi point m culminant
is. culmination f ; ~ nöqtəsi point m culminant
[lat.] кульминация (1. астр. цавун гъетер меридиандилай элячӀун, яни и элячӀунин гьерекатда цавун гъетерин гьал; 2
Tam oxu »I сущ. кульминация: 1. в астрономии – прохождение светила через небесный меридиан. Kulminasiya anı астр
Tam oxu »[lat.] 1. astr. Göy cisminin müşahidə yerinin meridianından keçməsi. 2. məc. İnkişafın, yüksəlişin, gərginliyin ən yüksək momenti, dövrü
Tam oxu »