KULUF²
сущ. рах. тегьне, къехуьн, гъуьнтӀ; kuluf vurmaq кил. kuluflamaq.
Divarın, hasarın altından su axmaq üçün açılan deşik, dəlik. Qurbani istədi su kulufundan başını çıxartsın, birdən başı keçdi tülkü tələsinə, çalışıb
Полностью »1 сущ. водосток (приспособление для стока воды – желоб, трубка, отверстие и т.п.) 2 сущ. диал. укор, упрек
Полностью »is. Divarın, hasarın altından su axmaq üçün açılan deşik, dəlik. Qulu rütubətdə ölümün pəncəsində çapalayır, … tezcə sürünüb kəhrizin kulufuna girir
Полностью »