is. répugnance f ; ~lə avec la répugnance
is. Könlü olmama, ürəyi olmama (istəməmə)
сущ. 1. неохота, нежелание. Könülsüzlük göstərmək проявлять неохоту 2. нелюбовь (чувство нерасположения)
könülsüzlük
həvəssizlik — meyilsizlik
неохота, неохотно
i. unwillingness; reluctance, loathness; half-heartedness
сущ. рикӀиз кӀан тахьун, рикӀ (гуьгьуьл, гьевес) авачирвал (тахьунухь).