KÜBAR

[ ər. ] sif.is.
1. Əsilzadə, aristokrat.
Mən zəngin və kübar ailələrdən çıxan qızların birisini də ağıllı görmədim. M.S.Ordubadi.
Burada Tehranın bütün kübar ailələrindən cavan kişi və qadınlara, oğlan və qızlara rast gəlmək mümkün idi… M.İbrahimov.
Şeir gəzdi dilləri, gəlib çatdı saraya; Aldı yaltaq kübarlar Zülfüqarı araya. B.Vahabzadə.

2. köhn. İncə zövqlü, incə təbiətli və davranışlı adam haqqında.
3. Özünü kütlədən ayıran, başqalarına xor baxan: təkəbbürlü, mütəkəbbir adam haqqında.

Синонимы

  • KÜBAR kübar bax zadəgan
  • KÜBAR ad-san — nəciblik — əsillik
  • KÜBAR əsilzadə — aristokrat
KÜBARANƏ

Значение слова в других словарях

бороздни́к вруби́ть ласка́ние малоберцо́вая неи́скренний поглоще́ние поки́дывать уви́ливать брусча́тка взвинти́ть искриви́ть обдриста́ть о́бжиговый побесе́довать сти́льно человекоуби́йство эфеме́рный прядать шлагбаум book off destination fictioneer macrocyte stomacher theorizer