KÜLƏKLƏMƏK

f.
1. Külək əsmək, külək olmaq. Hava küləkləyir.
2. Süni surətdə yel, külək yaratmaq. Yelpiklə özünü küləkləmək. Ocağı paltarın ətəyi ilə küləkləmək. Ventilyator küləkləyir.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KÜLƏKLƏMƏK yelləmək — körükləmək
KÜLƏKLƏMƏ
KÜLƏKLƏNMƏ

Digər lüğətlərdə

вол ома́хивать поро́жистость пригля́дность са́дик сооруже́ньице вложе́ние мифологе́ма радиору́бка стереоце́нтр черни́ца досыть шлякибать bio- cyclo-cross flop along infract inwrought ionite manor-house skeptic вращаться первопроходец скотовод фракийский