KÜNDƏ I is. [ fars. ] Yaymaq və yastıqlanmaq üçün müxtəlif ölçülərdə kəsilmiş və girdə şəklə salınmış xəmir parçası. Anam həmişə kündəni xırda tutur.
KÜNDƏ II is. [ fars. ] Dustaqların ayaqlarına vurulan bağ, bənd. Kündənin tozunu silin, padşahın libası bulanmasın (Ə.Haqverdiyev).
сущ. 1. кӀвалакӀ (тинидин); 2. пер. яцӀу, цӀалцӀам тушир, кубут (мес. гъилер, кӀвачер).
Полностью »[fars.] сущ. тӀаб (юкьвай тӀекв, ара авай, виликди дустагърин кӀвачериз, гъилериз ядай ва я гарданда твадай залан затӀ)
Полностью »Dustaqların ayağına vurulan bənd, bağ. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Xəlil paşa hökm elədi, üçünün də ayağına kündə vurub, zindana saldılar
Полностью »Farsca kəndən məsdərindən əmələ gəlib, mənası “kəsmək”, “kəsilmiş” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »f. 1) dustaqların ayağına vurulan bənd, bağ; 2) yaymaq və yastılamaq üçün girdə şəklə salınmış xəmir parçası
Полностью »I. i. dough / paste ball, a rolled / rounded lump of dough II. i. stocks pl.; ayağına ~ vurmaq to put* in the stocks
Полностью »1 I сущ. катыш, комок теста округлой формы II прил. разг. толстый, пухлый. Kündə əllər пухлые руки 2 сущ
Полностью »is. 1. Sonradan yaymaq, yastılamaq üçün yumru hala salınmış xəmir parçası. Bir kündə xəmir. Kündələri tabağa yığmaq
Полностью »is. [fars.] Keçmişdə: qaçmasın deyə dustaqların ayaqlarına, boyunlarına və ya əllərinə vurulan ağır şey
Полностью »