KÜSÜLÜ

sif. Küsmüş, incimiş, küsü saxlayan. Küsülü (z.) qalmaq.
– Gah küsülü olub, gahi barışıb; Bir saat keçməmiş ara qarışıb. Q.Zakir.
[Ağa Kərim:] Mən bir cüzvi işdən ötrü [Ağa Salmanla] küsülüyəm. M.F.Axundzadə.
Leyk gəl indi biz əyri oturaq, düz danışaq; Elə bil küsülü idik, gəl təzədən bir barışaq. S.Ə.Şirvani.

□ Küsülü kimi – sanki bir-birindən küsmüş, bir-birini dindirməyən adamlar kimi.
Dostlar bir-iki dəqiqə susub, küsülü kimi ayrı-ayrı səmtə baxdılar. M.Hüseyn.
Küsülü kimi hərə öz aləminə dalmış, öz fikri ilə məşğuldu. M.İbrahimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KÜSÜLÜ incik — narazı

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • KÜSÜLÜ KÜSÜLÜ – BARIŞIQLI Küsülü qardaş, gəl yükü çataq, yenə küsümüz küsü (Ata. sözü); Barışıqlı məsələsinin üstündən keçdilər (“Azərbaycan”)
KÜSÜ
KÜSÜLÜLÜK

Digər lüğətlərdə

взыва́ть гу́льден кли́нкер косячо́к ля́мка морализи́рование окуля́ры перебра́нка подзо́льный прожда́ться тарато́рить трок возрасти́ть вспу́читься на вы́ходе окостене́ло разо́хаться девиз халеть basset Ifni tabefaction потрясти раскалиться свекловичный