1. Kəfəni olan; kəfənlənmiş. Kəfənli meyit.
2. köhn. Boynuna kəfən salmış, kəfən geymiş (bax kəfən 2-ci mənada).
Ağ kəfənli adamlar zikr deyib, başlarını gorda ilə yarırdılar.
Arxadan sükut içərisində kəfənli zəvvarlar gəlirlər.
KƏFƏNLİ
sif.
1. Kəfəni olan; kəfənlənmiş. Kəfənli meyit.
2. köhn. Boynuna kəfən salmış, kəfən geymiş (bax kəfən 2-ci mənada).
1. Kəfəni olan; kəfənlənmiş. Kəfənli meyit.
2. köhn. Boynuna kəfən salmış, kəfən geymiş (bax kəfən 2-ci mənada).