[fars.] сущ. 1. какул, кукӀуш (бязи къушарин ва мс. кьилелай хкаж жедай мекер хьтин чӀарар); toyuğun kəkili вечрен какул; 2
Полностью »fars. kakul 1. Bəzi quşların başında topa şəklində tük; // at və bəzi heyvanlarda qulaqları arasından sallanan tük topası
Полностью »KƏKİL (saç haqqında) Rəngbərəng geyinmiş qadınlar, uşaqlar, barmaqlan xınalı, saqqalları səliqə ilə vurulmuş kişilər, birçəkləri və kəkilləri daranıb
Полностью »сущ. 1. чуб (прядь волос, спадающая на лоб у мужчин). Kəkil saxlamaq отпустить чуб 2. хохол (торчащий клок перьев на голове у птицы) 3
Полностью »is. [fars.] 1. Bəzi quşların başında topa şəklində tük. Fərənin kəkili. Göyərçin kəkili. // At və bəzi başqa heyvanların qulaqları arasından sallanan
Полностью »