Ağız (aquz) və ondan bişirilən yemək adlanır. Biləsuvar rayonunda ağuz sözünün yerinə kələkə sözü işlədilir. Ehtimal olunur ki, kətəməz və kələkə sözləri eyni kökə malikdir. Füzuli rayonunda kətəməz sözünün sinonimi kimi kitıl sözü də işlədilir. Bu da Biləsuvardakı kələkə kəlməsinin dəyişmiş formasıdır. Ordubadda kətəməz əvəzinə, məhz kələkə işlədilir. Bu da yuxarıdakı fikri sübut edir. Şamaxıda kasamaz sözü var, “kasada çalınmış qatıq” anlamında işlədilir. Deməli, buradakı maz (mas kimi də işlədilir) qatıq deməkdir. Kətəməz də kətilməz sözü zəminində yaranmış ola bilər. Kətil və kət sözləri eyni mənaya malikdir, “birinci” deməkdir (kətəməz “ilk süd və ondan hazırlanan” deməkdir). V.Radlov qayğanaq (kağanaq) və kətəməz (вареное, первое молоко...) sözlərini sinonim kimi işlədilib. Görünür, kətəməz sözü qaynamaq (bişmək) kəlməsi ilə bağlı yaranıb. Mübahisəlidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Kətəməz
Kətəməz — yeni bala vermiş heyvandan sağılan ilk süddən bişirilmiş xörək.
Kətəməz bişirildikdən sonra adətən onun bir hissəsi qonşulara paylanır. Pay alan qonşular isə pay aldığı qaba imkan çatan hər hansı bir pay qoyur. Heç nəyə imkanı olmayan qonşular həmin qaba duz qoyub qaytararlar. Adət-ənənəyə görə qabı boş qaytarmaq olmaz.
Kətəməzi ağuz südü olmadıqda süni surətdə hazırlamaq olur. Bunun üçün hər bir litr südə bir yumurta vurmaqla hazırlamaq olur. Qeyd edək ki, süni kətəməzi qonşulara pay vermək münasib sayılmır.