LAÜBALI

sif. [ ər. ] Etinasız, saymaz, heç bir şeyə əhəmiyyət verməyən, laqeyd, sayğısız, qeydsiz, qayğısız. Laübalı adam.
[Mirzə] şərabı masanın üstünə qoyub, özünə bir laübalı sifət verib aynaya baxdı. Ə.Haqverdiyev.
Arif laübalı qəhqəhə ilə cibindən bir revolver çıxarır. H.Cavid.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • LAÜBALI laübalı bax laqeyd
LAUREATLIQ
LAÜBALILIQ

Digər lüğətlərdə

в простоте́ вздва́ивание мерзлотове́д неисчерпа́емость непривлека́тельно отбри́ться переква́ска противопока́зан психастени́чка генера́лка доломи́тный оши́бочно прочи́танное смолка́ть фидеи́зм belt out earthy evil-doing hide-and-go-seek meet up впечатлительный клятвенный машинопись мельче наедать