LAĞLAĞI¹
прил. гзаф рахадай, лагълагъ, къаркъар; сивел (акьулдиз) атайвал рахадай, сивел кири алачир (мес. кас); // сущ. лагълагъчи.
I прил. 1. болтливый, словоохотливый (говорящий слишком много и попусту) 2. насмешливый (любящий насмехаться над окружающими), любящий говорить с ирон
Tam oxu »sif. Çoxdanışan, boşboğaz, naqqal: ağzına və ağlına gələni danışan. Lağlağı adam. // İs. mənasında. [Dilmanc:] Ay kişi, Danabaş kəndində nə çox lağlağ
Tam oxu »