LEKSİKA

\[yun.\] лексика (са чӀалан, са нугъатдин ва я са кхьирагдин вири гафарин кӀватӀал).
LEKSİK
LEKSİKOQRAF
OBASTAN VİKİ
Leksika
Leksika (q.yun. τὸ λεξικός) – Sözün Lüğət Tərkibini öyrənir. Dilin əsas vahidlərindən biri sözdür. Dildəki sözlərin hamısı birlikdə dilin leksikasını, yəni lüğət tərkibini təşkil edir. Leksika yunan sözüdür: lexikos – lüğət, loqos – təlim deməkdir. Leksikanı öyrənən dilçilik bölməsi leksikologiya adlanır. Leksikologiyada sözlərin mahiyyəti, onların formaca və məzmunca əmələ gətirdiyi qruplar, sözlərin mənşəyi və işlənmə dairəsi öyrənilir. Dilimizdəki sözlərin çoxunun həm leksik, həm də qrammatik mənası vardır. Sözün birbaşa ifadə etdiyi mənaya onun leksik mənası deyilir. Başqa sözlə desək, sözün leksik mənası onun məzmununu bildirməsi, hər hansı bir anlayışı ifadə etməsidir.

Digər lüğətlərdə

главбу́х голо́вушка кинемати́ческий курси́рование нехоро́ший обдува́ться однокоренно́й плева́льный салоли́н упла́чивание облеси́тельный почмо́кать почу́диться рассучи́ть реля́ция обормот панихида defectless doomsman filamentary mudslinger northmost off-the-record unprovable балетомания