(-из, -на) f. 1. qarnı işləmək, ishal olmaq; 2. kob. məc. bərk qorxmaq.
“гала” ziddi; нажахдик тум галач balta sapsızdır; зун ви са кӀус фахъ галач sənin bir tikə çörəyinə qalmamışam
“галаз” ziddi; кваса чуру къачуз фена, спелар галачиз хтана. Ata. sözü kosa getdi saqqal gətirməyə, bığı da qoydu gəldi; аял галачиз ша uşaqsız gəl; *
“галай” ziddi; 1. -sız, -siz, -suz, -süz; хилер галачир перем qolsuz köynək; дувул галачир köksüz; 2
bax галач.
(-ди, -да, -ар) 1. salxım (üzümə aid deyil); мертерин галгам zərinc (zirişk) salxımı; 2. bağlı, dəstə (açar və s
1. qalereya; 2. məc. sıra, cərgə, silsilə.
qalifə (yuxarısı gen, aşağısı dar hərbi şalvar).
tərə növü.
pəltək, kəkə, kəkov (adam).
(-из, -ана, -укӀ) f. 1. ilişmək; 2. məc. ləngimək, gecikmək, ilişmək (getdiyi yerdə); 3. dolaşmaq, çaşmaq, karıxmaq; мез галкӀун dili dolaşmaq, dili t
(-из, -на, -а) f. 1. ilişdirmək, taxmaq; 2. bitişdirmək, yapışdırmaq, calamaq; луьгьуьмдал галкӀурун lehimlə bitişdirmək; 3
qalstuk.
хьун f. 1. çalxalanmaq, atılıb düşmək, silkələnmək, yırğalanmaq; 2. səndələmək, səldirləmək, valaylamaq, valay vurmaq; 3
(-из, -на, -а) f. tolazlamaq, fırlatmaq, atmaq, tullamaq.
(-из, -на, галтад) f. 1. çalxamaq, çalxalamaq, silkələmək; дарман авай шуьше галтад dərman şüşəsini çalxala; яд галтадун a) (su ilə) yaxalamaq, yumaq;
(-из, -на, галтуг) f. 1. qovmaq, qovlamaq; dalınca qaçmaq (yüyürmək); къуьрехъ галтугун dovşanı qovmaq; 2
1. qaç-qov, qaçaqaç, qaçışma, yüyürüşmə; vurnuxma, ora-bura qaçma; 2. bir-birini təqib (etmə), izləmə
1. buxov; 2. məc. qandal, maneə; галтӀам ягъун a) buxovlamaq (atı); b) məc. qandallamaq, əl-qolunu bağlamaq, azadlığını əlindən almaq, əl-qol açmağa q
(-из, -на, галугъ) bax галудун².
(-из, -на, галуд) 1. yormaq, əldən salmaq, taqətdən salmaq, üzmək; 2. məc. təngə gətirmək, bezdirmək
(-из, -на, галуд) f. 1. ayırmaq, aralamaq, uzaqlaşdırmaq; аял хурудихъай галудун uşağı döşdən ayırmaq; 2
(-из, -на, -а) f. 1. dəydirmək, toqquşdurmaq, bir-birinə toxundurmaq, bir-birinə vurmaq; 2. dəydirmək, sərrast vurmaq, düz vurmaq (nişanı); 3
(-из, -на, галукь) f. 1. dəymək, toxunmaq; 2. məc. dəymək, toxunmaq, pis təsir etmək; хатурдихъ галукьун xətrinə dəymək, könlünü qırmaq; 3
bax гелячӀун.
(-из, -на, галчук) f. 1. bürümək; 2. bürünmək, örtünmək; кавал галчукун kürkə bürünmək.
хьун f. 1. sürünmək, sürüklənmək; 2. məc. sürünmək, zəhmət və məşəqqət içində yaşamaq, acınacaqlı həyat keçirmək
zərf sürüyə-sürüyə, çəkə-çəkə, darta-darta; галчӀуриз-галчӀуриз тухун sürüyə-sürüyə aparmaq.
(-из, -на, -а) f. 1. sürükləmək; sürümək, zorla çəkib aparmaq; 2. məc. uzatmaq, yubatmaq, ləngitmək, süründürmək (işi); * пад галчӀурун yanını çəkmək,
(-уни, -уна, -ар) 1. xalça, xalı; гам хурун xalça toxumaq; 2. гамарин c. “гам” söz. sif.; гамарин артель xalça arteli
qamak (torlu asma yataq).
(-ди, -да, -ар) 1. camış, gomuş; кал гамиш dişi camış; 2. гамишдин camış -u [-ü]; гамишдин нек camış südü
camışçı.
camışçılıq; гамишчивилин camışçılıq -i [-ı].
1. keçm. zam.: bax гун; 2. “гун”-dan f.bağl.; verib, verərək; satıb, sataraq; * вил гана экв тагун bax экв
tib. qanqren.
1. xəncər; гапур – лезгидин абур. Ata. sözü xəncər ləzgiyə yaraşar; 2. гапурдин xəncər -i [-ı]; гапурдин хер xəncər yarası
(-ди, -да, -ар) dəstə, qrup, topa; yığnaq, yığın, kütlə; инсанрин гапӀал insan kütləsi; * тамун гапӀал meşəlik, ağaclıq; мегъуьн гапӀал palıdlıq
zərf topa-topa, dəstə-dəstə, dəstələr halında, dəstəbədəstə; yığın-yığın, izdiham halında; гапӀал-гапӀал кӀватӀ хьун dəstə-dəstə yığılmaq, dəstə-dəstə
(-у, -а, -ар) 1. külək, yel; чими гар isti və quru külək, səmum; гар ава külək əsir; гару гъайиди хару хутахда
гара гьатун a) (cidd-cəhdlə) hazırlıq görmək (yola çıxmağa, işə başlamağa və s.); b) həvəslənmək, həvəsə düşmək, ruhlanmaq, həvəsimək; гара тун həvəsə
(-ди, -да, -ар) qaraj; гараждин qaraj -i [ı].
(-ди, -да, -ар) 1. boyun; gərdən; гардандин boyun -i [-ı]; гардандин тар anat. boyun onurğası; 2. dan
boyun əymə, tabe olma, itaət etmə, itaətkarlıq; alçaqlıq, rəzillik; гардан-кӀирвал авун boyun əymək, ikiqat olmaq, alçalmaq; tabe olmaq, itaət etmək
gərdənbənd, gərdənlik, xamıt (sadə).
1. toyuq cinsi (boynu tüksüz); 2. məc. eybəcər, biçimsiz, çirkin, idbar.
dan. xırda, xırda pul, qəpik-quruş.
qarnizon (qalada, şəhərdə və s. yerləşən qoşun hissəsi və hərbi idarələr).
qarnitur (dəst, komplekt).