(-и, -е) qayıd. əvəz. özü; ам вич фена (o) özü getdi; вичиз чида özü bilər; вичивай жузуз özündən soruş; вичивай вичиз хешил тежерда масадаз хинкӀалда
beçə, şan-beçə, cavan bal arısı; виче вирт beçə balı, cavan arının balı, təmiz ağ bal; * виче гун beçə vermək, beçələmək, beçə ayırmaq (arılar haqqınd
ВИЧЕ, ВИЧИВ, ВИЧИЗ bax вич.
əvəz. öz; özünün, şəxsi; özünə məxsus, xüsusi; вичин тӀеквенда кьифни аслан я. Ata. sözü öz örüşündə Muradalı da bəydir; вичин разивилелди öz razılığı
(-да, -да, -бур) əvəz. özününkü, öz adamı, öz qohumu, öz şeyi və s.
1. özü də; вични атурай özü də gəlsin; 2. özü və; 3. özünü də.
təql. civilti, cikkilti (bəzi quşların ötərkən çıxardığı xoş səs); вичӀричӀ авун civildəmək, cikkildəmək, ötmək
say yüz (100); пуд виш üç yüz; виш йис yüz il, bir əsr; виш лагьай sıra s. yüzüncü; вишни яхцӀур yüz qırx; 2
zərf yüz-yüz.
yüz vahidlə ölçülən, yüzlük; вишен бочка yüzlük (100 litrlik) çəllək; вишен лампа yüzlük (100 vatlıq) lampa; вишен чар dan
zərf yüzlərcə, yüz-yüz, yüzlərlə.
ВИШНИ albalı, gilənar; вишнадин albalı -i [-ı].
1. yüz dəfə, yüz kərə; вишра виш – цӀуд агъзур yüz dəfə yüz – on min; 2. çox, çoxlu.
bax вешреш.
bax вешрешун.
hərbi komissar.
hərbi komissarlıq.
dilç. vokalizm (dildə sait səslər sistemi).
vağzal; вокзалдин vağzal -i [-ı].
idm. voleybol.
nida bax ву-у.
bax вун.
1. nida bıy (təəccüb, heyrət, təəssüf bildirir); 2. u-u-u (uğultu səsinə təqlid kimi işlənir); ву-у-у авун uğuldamaq, sürəkli uğultu səsi çıxarmaq
bax ву-у.
(-уз, -ана, вице) 1. müxt. mən. vermək; арендада вугун icarəyə vermək; дустунив бурж вугумир. Ata. sözü dosta borc vermə, hər ikisi əldən gedər; 2
nida işlək qaramalı durdurmaq üçün çıxarılan səs.
(ни, не; вужар) 1. əvəz. kim; ни къачуна? kim aldı?; не акьуна? kimə dəydi?; низ гана? kimə verdi?; низ акуна? kim gördü?; пакамалди вуж рекьин, вуж а
(-а, ва) 1. əvəz. sən; вун вач sən get; вун сикӀ ятӀа, зун сикӀрен тум я. Ata. sözü əgər sən tülküsən, mən sənin quyruğunam; 2
(акт.п) sən; вуна лагь sən söylə; bax вун.
1. sən də; 2. sən və.
1. sən də; вунни ша sən də gəl; 2. səni də; 3. sən və; 4. səni və.
dial. hara? haraya? mənasında (tərkib daxilində işlənir); …вутӀ хьана? …hara getdi? (harada qaldı? hara qeyb oldu? harada itib-batdı? necə oldu? və s
(-да/-ин, -на, -зава) sual. şəkl.: dan. (tərkibdən asılı olaraq müxtəlif mənalarda işlədilir): …вутӀда? (вутӀин?) sual şəkl
(куь, кве; вучар) 1. əvəz. nə?; nə; куь? nə?; квекай? nə barədə?, nə xüsusda?; им вуч я? bu nədir?; 2
dial. bax вич.
иервал вуча nə gözəldir; ам вуча? o nədir?; вуча вуча nə var, nə var; iş ondadır ki; nədən ki.
nə etsə(lər) də, nə eləsə(lər) də; nə qədər əlləşsə(lər) də.
bax вуч (вуч ятӀани).
1. nəyə lazım? lazım deyil mənasında; 2. nə etməli?; 3. şəxs əvəzlikləri ilə: nə edim? nə edək? mənasında
1. nə edir? nə iş görür? nə ilə məşğuldur? halı necədir?; 2. nəyə lazım? ehtiyac yoxdur mənasında.
nə üçün? nəyə görə? nədən? nə səbəbə? niyə? nəyə əsasən?; * вучиз ятӀани nədənsə, nə üçünsə, nəyə görə isə, nə səbəbə görə isə; вучиз лагьайтӀа ona gö
1. nə etməli?; 2. şəxs əvəzlikləri ilə: nə eyləyim? nə edim?; nə eyləyək? nə edək?
вуна вучна? sən nə etdin?
nə etsin?
1. necə, nə cür, nə təhər, nə kimi, nə; 2. kimə (nəyə) yararlı, kimə məxsus.
bax вучтин.
“В” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
вягьтедай фин 1. öhdəsindən gəlmək, bacarmaq (bir işi); 2. bacara bilmək, gücü çatmaq, üstün gəlmək; вягьтедай тефин a) öhdəsindən gəlməmək, bacarmama
1. vaxt, möhlət, vədə; 2. zaman, məqam; * вяде хьун dan. vədəsi çatmaq, ömrü başa çatmaq, ölmək.
zərf vaxtında, öz vaxtında, məqamında.