zərf (öz) vaxtında, lazımi vaxtında; qabaqcadan, əvvəlcədən.
(-ини, -ина, -ер) 1. din. vəz, moizə; 2. məc. öyüd, nəsihət; вяз авун a) vəz etmək (eləmək, vermək), moizə etmək, vəz oxumaq; b) nəsihət etmək, öyüd v
hektar.
dial. bax лалакӀ.
(-ра, -ра, -ар) 1. vəhşi öküz; öküz; 2. dan. ov, ovlanmış çöl heyvanı (quşu); * гав хьтин dan. qırmızısifət, sağlam (adam haqqında)
dəniz. liman.
(-ди, -да, -ар) gavur.
gavurluq, kafirlik, dinsizlik.
(-ри, -ра) c. güləş növü.
uş. dil. qağa, qaqqa (hər cür şirni, dadlı yeməli şey).
zool. gigovun; гагавундин gigovun -i [-ı].
qaqauz (türk dilli xalq); гагауз чӀал qaqauz dili.
1. bağl. gah; гагь жив, гагь марф къвазва gah qar, gah yağış yağır; гагь киледа, гагь зирбада твамир
zərf gah-gah, hərdənbir, arabir, bəzən, gahbagah.
гагьадар хьун f. dial. uzanmaq, uzanmış vəziyyət almaq; гагьадар авун bax гагьадарун.
(-из, -на, -а) f. 1. qaçır(t)maq, birinin qaçmasına kömək etmək, səbəb olmaq; qaçmağa məcbur etmək; 2
гагьадна фин a) təpəni çıxarkən (enərkən) dikinə yox, dolama cığırla çıxmaq (enmək); b) çölləmə getmək; гагьадна эцигун uzunsov bir şeyi böyrü (yanı)
bax катарун.
(-из, -на, гагьат) f. 1. qaçmaq, əkilmək, götürülmək; 2. məc. aradan çıxmaq; yayınmaq.
икьван гагьди bu vaxta kimi, bu vaxtacan, indiyə kimi; гьикьван гагьди nə vaxta kimi, nə vaxtacan; bax гагь 2)
(гату, гата, гатар) 1. yay; гатун bax гатун [гаттун]; 2. tarlada, zəmidə bitmiş taxıl, dən, məhsul; гад агудун taxıl (məhsul) yığımı; гад гатун taxıl
(-ди, -да, -яр) 1. oğlan; гада аял oğlan uşağı, erkək uşaq; 2. oğul, erkək övlad; 3. həddi büluğa çatmış, lakin hələ evlənməmiş gənc (oğlan); 4
qarma-qarışıq (nizamsız) yığıncaq, mərəkə, yığnaq.
dan. 1. qeyri-ciddi, yüngül, dəmdəməki adamlar (müqayisə məqamında); 2. məc. uşaq-muşaq, gədə-güdə.
yetkinlik yaşına çatmamış oğlan uşağı.
1. dan. oğlantəbiətli qız, qoçaq qız; 2. dan. yüngültəbiətli, qeyri-ciddi, xasiyyətcə yüngül (qız haqqında); 3
1. oğlanlıq; 2. məc. yüngüllük, yelbeyinlik, dəmdəməkilik, qeyri-ciddilik.
(-из, -на, -а) dial. f. dağıtmaq, tar-mar etmək.
qəd. daşatan silah, mancanaq.
mancanaqçı.
хьун f. 1. atılmaq, tullanmaq, cummaq; özünü atmaq; 2. püskürmək, çıxmaq; fışqırmaq; 3. kənara atılmaq, kənara sıçramaq, yana tullanmaq
(-из, -на, -а) f. 1. atmaq, tullamaq; кьулухъай гадарай къван дабанда акьада. Ata. sözü daldan atılan daş topuğa dəyər; 2
oğlancığaz (“oğlan”dan oxş.).
dan. axmaq, qeyri-ciddi, yüngül (hərəkət, söz və s.).
zərf yay uzunu, bütün yay boyu.
1. qaz, qaz-qaz (nazik ipək parça); газдин шарф qaz-qaz şərf; 2. qazdan tikilmiş örpək, şərf və s.
(-ди, -да, -ар) 1. kim. qaz; газ квай ятар qazlı sular; газдин a) qaz -i [-ı]; газдин ни qaz iyi; b) qazla işləyən, qazla yanan; газдин пич qaz pilətə
газ гун a) dan. qaz vermək, sürətini artırmaq, qazlamaq (avtomobil və s. haqqında); b) məc. töhmət etmək, məzəmmət etmək, töhmətləndirmək
bax газ¹.
(-ди, -да, -ар) kök, yerkökü; газардин kök -i [-ı]; * кьиле газарар цун bax кьил; яру газар хьтин dan
qəzet; газетадин qəzet -i [-ı]; * хьран газет dan. sözgəzdirən, xəbərçi (adam); чан алай газет canlı qəzet
(-ди, -да, -яр) 1. qəzetçi; 2. qəzetsatan.
qəzetçilik; mühərrirlik.
qazon (parklarda, bağlarda və s. yaşıl ot bitən sahə).
(-ди, -да, -яр) tex. qayka.
bax якьун.
1. var, vardır (bir şeyin yanında, arxasında: bir şeyə bürünmüş, taxılmış halda və s.); хъуьтӀуьхъ гатфарни гала
(-из, -на, -а) f. vulq. 1. nəcis (peyin) ifraz etmək; 2. kob. məc. bərk qorxmaq.
1. bir yerdə, birlikdə, birgə, bərabər, qarışıq; 2. ilə, -la, -lə; чӀехидахъ галаз – чӀехи, гъвечӀидахъ галаз – гъвечӀи