(-ди, -да, -яр) kef, hal, əhval; кефияр тахьун kefi olmamaq, əhvalı yerində olmamaq, özünü xəstə kimi hiss etmək; * кефи хун a) kefinə dəymək, kefinə
dan. kefcil, zarafatcıl (adam).
(-из, -на, -а) f. 1. toxunmaq, dəymək, mane olmaq, əngəl olmaq; 2. məc. narahat etmək, incitmək.
(-ди, -да, -ар) gil ayaqcıq (ocağın üstündəki qazana qabaq tərəfdən dayaq vermək üçün).
(-ини, -ина, -ер) anat. qasıq; кешин кьил qasıqüstü.
(-ди, -да, -ар) bel (kürək) və çiyinlər (bir yerdə); * кешкешриз вегьин kötək altına almaq, kötəkləmək (ağac, dəyənək və s
əd. kaş (ki).
bağl., əd. ki.
bax кирбит.
(-ди, -да, -яр) kivi (turşməzə meyvə); кивидин kivi -i [-ı].
1. təbaşir; kirəc; gəc; киждал кхьин təbaşirlə yazmaq; 2. bax некшуь.
dial. bax хашрамуг.
(-ри, -ра) c. peyğəmbərçiçəyi növü.
c. zool. dırnaqlılar (dırnaqlı məməlilər dəstəsi).
КИКЕЛ dan. vergül, vergül işarəsi.
(-из, -на, кикис) f. vurmaq; döymək, əzişdirmək.
bax ккӀал.
f.sif. 1. yapışqan, yapışan, suvaşqan; özlü, yapışqanlı, yapışqan kimi, yarımqatı; 2. döyüşkən, vuruşqan, dalaşqan, savaşqan, davakar
bax ккӀлам.
bax херцелаг 2).
dial. bax кӀулац.
(-ди, -да, -яр) 1. daqqa, qədim ölçü qabı (2,5 kq.); пуд киле гъуьр üç daqqa un; 2. kilə (6 kq-a bərabər köhnə ağırlıq ölçüsü)
xarrat yapışqanı; yapışqan.
köhn. bəhs, höcət, mübahisə.
bax килигун (килиг).
1. …görə, …baxaraq, …uyğun olaraq, …müvafiq olaraq; дидедиз килигна руш, кализ килигна – дана къачу. Ata
(-из, -на, килиг) f. 1. baxmaq; гуьзгуьдиз килигун güzgüyə baxmaq; дакӀардай килигун pəncərədən baxmaq; 2
bax рух.
kilsə (xristian ibadətgahı); килисадин kilsə -i [-ı].
kilo; bax килограмм.
kiloqram (1000 qr.).
kilometr (1000 metr).
bax хизан 1).
zool. kilkə (xırda balıq növü); килькадин kilkə -i [-ı].
[кким] (-и, -е, -ер) 1. meydan; тӀигъдин ким döyüş meydanı; 2. kiçik meydan, açıq yer, ortalıq, dingə (söhbət, istirahət üçün ağsaqqalların toplandığı
1. əskik, çatışmayan, kifayət etməyən, natamam; кими пул əskik pul; 2. kəm, nöqsanlı, az, çatışmayan; акьулдикай кими ağıldan kəm, ağıldan zəif, kəmağ
хьун f. 1. əskik olmaq, kəm olmaq, çatışmamaq, kifayət etməmək; 2. əskik gəlmək, əskik çıxmaq; 3. məc
dan. zərf, sif. kəmsər-kəmsər; axmaq-axmaq, gic-gic.
1. əskiklik, natamamlıq, kəmlik, çatmama, yetişməmə, kifayətsizlik; 2. kəsir, nöqsan, qüsur, çatmamazlıq, çatışmayan cəhət; 3
zərf 1. kəsirlə, natamam şəkildə, tam olmayaraq, tələb olunandan az; 2. məc. gic-gic, axmaqcasına, mənasızcasına
zərf əskik, az, natamam şəkildə, tələb olunandan az; кимиз гун əskik vermək, hesabda aldatmaq; çəkidə aldatmaq; кимиз алцумун a) əskik ölçmək (parça v
kimano.
(-ди, -да, -ер) kin, kin-küdurət; ədavət, nifrət; рикӀе кин хуьн ürəyində kin saxlamaq, gizli ədavət bəsləmək
(-и, -а) yaln. c. oxşama, nazlama, nəvaziş, əzizləmə; кинар авун oxşamaq, əzizləmək, nazlamaq, nəvaziş göstərmək