(-и, -а) “хъвехъ¹”-in cəmi; yanaqlar; яру хъуькъвер qırmızı yanaqlar; bax хъвехъ¹.
(-ди, -да, -ар) dəlik, göz, deşik (iynədə).
(-еди, -еда, -ер) kül (papiros külü).
(-ди, -да) kəpək; qovaq; хъуьр алахьун a) kəpəklənmək, kəpək əmələ gəlmək, qabıq vermək; b) məc. qabığı soyulmaq, qabığı tökülmək (dərinin); хъуьр вег
1. gülməli, gülüş doğuran, gülünc; məzəli; хъуьредай гаф gülməli söz; 2. məc. mənasız, qeyri ciddi; istehzaya, masqaraya səbəb olan, istehza doğuran;
zərf gülə-gülə; gülümsərcəsinə, gülümsənərək, təbəssümlə.
(-и, -а) yaln. c. primitiv yəhər, qaltaq (eşşəyin belinə bağlamaq üçün).
bax хъурт.
(-ез, -ена, -уьхъ) f. 1. gülmək; вичи лугьуз – вич хъуьрез. Ata. sözü özü deyir, özü də gülür; 2. sevinc ifadə etmək; sevinmək, şadlanmaq; 3
(-и, -а, -ар) is. gülüş; gülmə; istehza.
(-ри, -ра) c. 1. deyib-gülmə, gülüşmə; şənlənmə; zarafat; 2. məc. istehza, masqara, ələ salma, lağa qoyma, rişxənd; * хъуьруьнар авун bax хъуьруьнарун
(-из, -на, -а) f. 1. gülüşmək, birlikdə gülmək; şadlanmaq, şənlənmək; 2. məc. gülmək, istehza etmək, ələ salmaq, lağ etmək, masqaraya qoymaq
(-из, -на, -а) f. 1. güldürmək, gülməsinə səbəb olmaq; gülüş doğurmaq; 2. məc. kefini açmaq, şənləndirmək, şadlandırmaq, sevindirmək
(-ди, -да, -ар) qabıq, qişa, qılaf; мухан хъуьруьшар arpa qabığı.
(-из, -на, -а) f. 1. udmaq; 2. məc. dözmək, qatlaşmaq, sükut etmək; bax туькьуьнун.
dial. bax туьхуьн.
dial. bax туьхуьрун.