(-ди, -да, -ар) alim; elmli, bilikli, çox oxumuş; гьар кӀелайдакай алим жедач. Ata. sözü hər oxuyan Molla Pənah olmaz
1. alimlik; 2. алимвилин alimlik, alimə (elmə) məxsus; elmi.
hüq. aliment; алимент гун aliment vermək.
dial. bax садакьа.
алкьвар-далкьвар köhn. ay adı (xalq təqvimində qışın axırıncı 15 günü).
dan. 1. donqaz, arıq, sümükləri çıxmış; 2. batıq, batmış, çökmüş (sinə, bir şeyin böyrü haqqında).
1. yapışqan, yapışan, suvaşqan; алкӀидай шкьакь suvaşqan kitrə; 2. ilişkən, əl-ayağa, paltara yapışan, sancılan; алкӀидай векьер ilişkən otlar; алкӀид
(-из, -ана, -укӀ) f. 1. yapışmaq, suvaşmaq, ayrılmamaq; 2. məc. dan. yapışıb əl çəkməmək, təngə gətirmək, qır-saqqız olub yapışmaq; mane olmaq; yaltaq
(-из, -на, -а) f. 1. yapışdırmaq; 2. məc. sıx yaxınlaşdırmaq, təmas etdirmək; 3. məc. vurmaq, çəkmək, ilişdirmək; 4
1. allah, tanrı; 2. məc. dan. fövqəladə istedad və zəka sahibi; ам шахматдин аллагь я o, şahmatın allahıdır; 3
məc. dan. allahlıq, hökmranlıq, hakimlik, başlı-başınalıq; аллагьвал авун bax аллагьвалун.
(-из, -на, -а) f. dan. allahlıq etmək, hökmranlıq etmək, hökm sürmək, başlı-başınalıq etmək.
tib. allergiya (bax агъургъан).
nida allo.
şair. sevgili, yar, məhbubə.
1. almaz (qiymətli daş); алмасдин къаш almaz qaş (üzükdə, sırğada və s.); 2. almaz, şüşəkəsən (alət)
mif. al, al arvad, hal, hal anası (adətən zahı qadınların ciyərlərini və s. bədənlərindən çəkib çıxardan pis bir ruh haqqında); алпапа тухун hal aparm
1. meteorit; 2. mif. qorxulu yer; fəlakət yeri, ölüm yeri, cəhənnəm; алпандин цӀай a) cəhənnəm odu; b) məc
хьун f. 1. sürtülmək, özünü toxundurmaq; sürtüşmək, toxunmaq, dəymək, sürtünmək; 2. məc. mehribanlıq etmək, qılığına girmək, yaltaqlıq etmək, yaltaqla
(-из, -на, алтад) f. sürtmək; yaxmaq; çəkmək; * гъар алтадун bax гъар; гъил (кап) алтадун sığallamaq, tumarlamaq, oxşamaq; кул алтадун bax кул² [ккул]
(-из, -на, -а) f. 1. tökmək, toplamaq, cəmləmək; yığışmasına, tökülüşməsinə səbəb olmaq (çoxları haqqında); 2
(-из, -на, алтуг) f. 1. tökülmək, axışıb gəlmək, axışmaq, tökülüşmək; bir yerə cəmləşmək, toplaşmaq, yığılmaq; 2
bax къизил.
(-из, -на, -а) f. 1. məcbur etmək, vadar etmək, zorla bir işi gördürmək; 2. məc. sırımaq, zorla və ya aldatma yolu ilə qəbul etdirmək
(-из, -на, -а) f. 1. tökmək, bir yerə yığmaq, toplamaq, cəmləmək; yığışmasına, tökülüşməsinə səbəb olmaq (çoxları haqqında); 2
(-из, -на, алтӀуш) f. 1. tökülmək, axışıb gəlmək (getmək), axışmaq, tökülüşmək; cəmləşmək, toplaşmaq, yığılmaq; 2
çörək-qayğanaq (üzərində qayğanaq bişirilmiş yayma çörək).
(-из, -на, -а) f. 1. oda vermək, qarsalamaq, mucullatmaq, ütmək; кӀвачер алугарун kəsilmiş heyvanın ayaqlarını ütmək, oda verərək təmizləmək (tükünü,
(-из, -на, алуг) f. 1. yanmaq, odlanmaq, alovlanmaq; 2. ütülmək, azacıq yanmaq, qarsaqlanmaq; 3. yanmaq, şiddətli təsir etmək
(-из, -на, алугъ) bax алудун.
(-из, -на, алуд) f. 1. müxt. mən.: qopar(t)maq (divar kağızı, suvaq və s.); 2. çıxartmaq, götürmək (işdən, vəzifədən); 3
(-из, -на, -а) f. yıxmaq, yerə salmaq, yıxılmasına səbəb olmaq (itələyərək, vuraraq və s.).
f.sif. gəlməkdə olan, yaxınlaşmaqda olan, çatmaqda olan, üzümüzə gələn; алукьзавай сувар üzümüzə gələn bayram
zərf yıxıla-dura, gah yıxılaraq, gah duraraq; çox çətinliklə.
(-из, -на, алукь) f. gənəşmək, məsləhətləşmək; чӀехидал алукьун böyüyə (ağsaqqala) gənəşmək.
(-из, -на, алукь) f. 1. gəlmək, çatmaq, gəlib yetişmək, gəlib çatmaq; кьуьд алукьна qış gəldi; 2. çökmək, olmaq, düşmək, qovuşmaq; мичӀ алукьна qaranl
(-из, -на, алукь) f. yıxılmaq, düşmək, yerə dəymək; * яд алукьун bax яд.
bax ала¹.
алукьун-талукьун авачиз a) gənəşmədən, məsləhətləşmədən; b) təklifsiz(cəsinə), utanmadan, çəkinmədən, ədəbsizcəsinə, saymazlıqla; soruşulmadan, icazə
(-из, -на, -а) f. geyindirmək; bax алукӀун 4).
(-из, -на, алукӀ) f. 1. geymək; 2. qayıd. geyinmək; куьруьз алукӀун qısa geyinmək; 3. məc. bürünmək, üstü örtülmək (qar, yaşıl örtük və s
(-и, -а, -ар) is. 1. geymək, geyim, paltar; 2. geymə; gey(in)mə; 3. geyiş, geymə işi, geymə (geyinmə) tərzi
dial. yumurta qatılmış xəmirdən bişirilmiş çörək.
miner. alunit, zəy daşı.
(-ди, -да, -ар) xora (çalınmış otun yerində bitən təzə ot, bitki və s.).
alaçıq, çadır.
(-ди, -да, -ар) sap çarxı, mağara, qarqara.
(-ди, -да, -ар) 1. palan, alıq, çul; лам гатаз тахьайла, алух гатада. Ata. sözü eşşəyə gücü çatmaz, palanı çırpar; 2
alça; цуру алуча turş alça; алучадин alça -i [-ı].
dial. bax элячӀун.