xırda çay daşı (hamar).
dial. yetim; fağır, yazıq, miskin.
din. ehsan, xeyrat; adınalıq (ölən adam üçün cümə axşamları verilən ehsan); гъуьйуьф гун a) ehsan vermək; b) adına günü savab məqsədi ilə qonşuya, kas
(-уь, -е, -ер) 1. ər; гъуьлуьз гун ərə vermək; гъуьлуьз фин ərə getmək; гъуьлуькай хкечӀун ərindən boşanmaq (çıxmaq); 2
ərlik; * гъуьлвал авун məc. əmr vermək, hökm etmək, özünü ağa kimi aparmaq.
dial. arvad, qadın (ərli).
arvadlıq, ərlilik.
(-ди, -да, -ар) 1. ilan; цин гъуьлягъ suilanı; гъуьлягъдин ilan -i [-ı]; гъуьлягъдин агъу ilan zəhəri; 2
zool. ilanbalığı.
danlaq, məzəmmət, qınaq, tənə, sərki, qaxınc; гъуьнтӀ гун danlamaq, qınamaq, məzəmmət etmək, təqsirləndirmək, töhmətləndirmək; tənə etmək (vurmaq), sə
çoxyeyən, qarınqulu, doymaz.
(-уь, -е, -ер) 1. un; къуьлуьн гъуьр buğda unu; гъуьруьн хапӀа un xörəyi; гъуьр регъуьн üyütmək, çəkmək (dəyirmanda buğda, arpa və s
гъуьр-гъуьр хьун f. xıncım-xıncım olmaq, tikə-tikə olmaq, xırdalanmaq, parçalanmaq, doğranmaq; un (toz) halına düşmək, narınlaşmaq; гъуьр-гъуьр авун b
(-из, -на, -а) f. xıncım-xıncım etmək, tikə-tikə etmək, xırdalamaq, parçalamaq, doğramaq; un (toz) halına salmaq, narınlaşdırmaq
dan. boş, süst, cansız, ölüvay, ağırtərpənən (adam).
1. boş, bürüşük, solğun, yumşaq; 2. məc. zəif xarakterli, iradəsiz (adam).
1. boş (1. tarım olmayan, zəif bağlanmış, dartılmamış; sallaq; 2. ölçüsündən böyük, gen; 3. yerində möhkəm durmayan, laxlayan, tərpənən); 2
хьун f. 1. boş olmaq, boşalmaq, zəifləmək; açılmaq; 2. gen hala düşmək, genəlmək; 3. məc. boşalmaq, yumşalmaq; 4