bax де².
tib. diabet.
tib. diaqnoz (xəstəliyi təyin etmə).
riyaz. diaqonal.
dilç. dialekt; yerli şivə, ləhcə.
riyaz. diametr.
(-ди, -да, -ар) 1. bünövrə, təməl, əsas, özül; 2. məc. nəsil, əsil-nəsəb, mənşə, kök; 3. dilç. kök; гафунин диб sözün kökü
diba, zərxara; дибадин dibadan tikilmiş, diba.
əsas, başlıca; * дибдин къанун əsas qanun (konstitusiya); дибдин падежар ləzgi qrammatikasında: асул падеж adlıq hal, актив падеж aktiv hal, талукьвил
(-ди, -да, -ар) divan (yumşaq taxt).
təql. dəmir naqili fırlanan metal çarxa toxundurarkən çıxan zəng səsinə bənzər cingiltili səs; дивдив авун bax дивдивун
(-из, -на, -а) f. cingilti səsi çıxarmaq, cingildəmək.
diversant, təxribatçı.
diviziya.
“дугун”-dan f.sif. 1. zinətlənmiş, bəzənmiş, bəzədilmiş; bəzəkli, zinətli, yaraşıqlı; дигай кӀвал gen-bol (yaraşıqlı) ev; цуькверивди дигай gül-çiçəkl
(c. дигарар) anat. diş əti; bax тирг; дигаррин азар tib. sinqa.
(-ди, -да, -яр) yurd, ev; vətən; дигедин vətən -i [-ı].
“дугун”-un murad forması; bax дугун², дугун³, дугун4.
(-из, -на, -а) bax дегишарун.
bax дегьек.
klas. 1. didar, üz, sifət, camal, çöhrə; 2. dan. fikir, qayğı, həsrət, intizar; дидар чӀугун həsrət çəkmək, dərd çəkmək; intizarını çəkmək
(-ди, -да, -яр) 1. ana; дидедин ana -i [-ı]; тахай диде ögey ana, analıq; диде акьахай тараз рушни акьахда
1. ana-bala (ana ilə oğlu ya qızı); диде-бала (хьиз) хьун ana-bala (kimi) olmaq, çox mehriban olmaq; 2
ana-ata, valideyn.
dan. ana-bacı (ana-bacı kimi olanlar; yaxın rəfiqələr).
analıq; дидевал авун analıq etmək; дидевилин sif. analıq.
tib. pəhriz; диета хуьн pəhriz saxlamaq.
dizayn, kompozisiya, quruluş, tərtib.
imla; диктант кхьин imla yazmaq.
diktor.
diktorluq.
diksiya (sözlərin tələffüz tərzi; tələffüz).
diqqət; fikir; дикъет авун (дикъет гун) diqqət etmək (eləmək), diqqət vermək, fikir vermək.
zərf diqqətlə, diqqət edərək, ciddi fikir verərək.
diletant; həvəskar.
diletantlıq, həvəskarlıq.
1. dəli; ruhi xəstə; divanə; дили кас dəli adam; 2. is. axmaq, sarsaq, ağılsız, gic; дилидан ламни дилиди жеда
хьун f. 1. dəli olmaq, ağıl və şüurunu itirmək, dəliləşmək; 2. məc. bərk hirslənmək, cinlənmək, qızmaq, coşmaq, azğınlaşmaq, özündən çıxmaq
bot. dəlicə buğda (alaq otu).
1. dəlilik; 2. məc. ağılsız hərəkət (iş), tərslik; диливал авун dəlilik etmək, ağılsız iş görmək; dəliliyi tutmaq, tərslik etmək
zərf 1. dəlicəsinə, dəli kimi; 2. məc. dəlicə, son dərəcə, hədsiz, coşqun bir surətdə, ehtirasla.
is. dəli.
dəlixana.
köhn. dilmanc, tərcüməçi.
dilmanclıq, tərcüməçilik.
dümağ, tamamilə ağ, ağappaq.
dümqara, tamamilə qara, zil qara, qapqara.
(-ди, -да, -ар) 1. din; ислам дин islam dini; диндин sif. dinə aid olan, dini; 2. iman, məzhəb, etiqad; * диндал кӀеви a) dindar, dinə bağlı; b) məc
fiz. dina.
dinamit (partlayıcı maddə).