zərf az, əskik, yetişməyəcək qədər, kifayət etməyəcək miqdarda.
bax эксикдаказ.
ekskavator.
ekskavatorçu.
ekskursiya.
iqt. ixrac(at), eksport.
ekstra, ən yaxşı, ən yüksək.
1. işıqlı; işıqlandırılmış, işıq düşən; экуь кӀвал işıqlı otaq; экуь цав işıqlı (aydın) səma; 2. açıq, açıq rəngli; экуь перем açıq köynək; экуь-яру a
хьун f. 1. işıqlanmaq, aydınlaşmaq; 2. işıqlaşmaq, dan yeri sökülmək.
açıq-göy, mavi, göy (səma) rəngi.
açıq-yaşıl.
açıq-sarı.
açıq-qəhvəyi, bej rəngli.
açıq-qırmızı.
1. işıqlıq; işıq; вацран экуьвал ayın işıqlığı; 2. məc. ağ gün, aydınlıq, sevinc, fərəh; экуьвилиз акъатун a) ağ günə çıxmaq, xoşbəxt olmaq; b) işıqlı
1. yaxıngörən, gözü uzağı görməyən və ya pis görən; 2. qarov, qarovluğu olan; 3. məc. bəsirətsiz, gələcəyi görməyən (adam)
1. yaxından görmə, uzağı görməmə (göz zəifliyi); 2. qarovluq, görmə nöqsanı; 3. məc. bəsirətsizlik, gələcəyi görə bilməmə
zərf səhər; səhər çağı, sübhçağı.
səhər, sabah, sübh; экуьнен яралай sübh (səhər) tezdən; экуьнен ярар sübh şəfəqi.
zərf səhərdən, sabah başlanandan bəri.
dial. bax куькӀуьрун.
dial. bax куькӀуьн.
экя хьун f. 1. batmaq, mayenin içinə düşərək islanmaq; 2. məc. incimək, xatiri qalmaq, könlünə toxunmaq, məyus olmaq, pərt olmaq, qəlbi qırılmaq
(-из, -на, экя/-а) f. 1. batırmaq, mayenin içərisinə soxmaq, yaş etmək, islatmaq; виртӀедик фу экягъун çörəyi bala batırmaq; 2
“экъуьн”-ün murad forması.
zərf 1. gəzə-gəzə, yeriyə-yeriyə; gəzərək, dolaşaraq; 2. axtara-axtara, soruşa-soruşa, soraq-soraqla
“экъуьн”-ün təklif forması.
1. keçm. zam.: bax экъуьн; 2. “экъуьн”-dən f.bağl. gəzib, gəzərək; экъвена хтун gəzib gəlmək.
dan. səyyah, səyahətçi; kəşfiyyatçı, axtarışçı, tədqiqatçı.
dan. səyyahlıq, kəşfiyyatçılıq, tədqiqatçılıq.
dial. bax къекъвераг.
bax къемс.
хьун f. qərzəyi soyulmaq, qərzəklənmək (göy qoz haqqında).
(-из, -на, экъетӀ) f. 1. qabıqdan çıxartmaq, qabığını təmizləmək; qərzəyini soymaq, qərzəkləmək, cıbırığını çxartmaq; 2
1. keçm. zam.: bax экъечӀун; 2. “экъечӀун”-dan f.bağl. çıxıb, çıxaraq; экъечӀна фин çıxıb getmək, buraxıb getmək, atıb getmək, tərk etmək; baş götürüb
(-из, -на, экъечӀ) f. 1. müxt. mən.: çıxmaq; гъуьрчез экъечӀун ova çıxmaq (getmək); рекьиз экъечӀун yola (səfərə) çıxmaq; къецел экъечӀун bayıra çıxma
хьун f. 1. qabarmaq, qabağa çıxmaq, qabarıb çıxmaq, irəli çıxmaq; экъис хьайи чка çıxıntı (bir şeyin irəli çıxmış, qalxıq hissəsi); 2