хьун f. 1. qızarmaq; qırmızılaşmaq, allaşmaq; авайла вилер яру жеда, авачирла – чин. Ata. sözü olanda göz qızarar, olmayanda – üz; 2
sarı-qırmızı.
ala-bula, ala-bəzək, rəngbərəng, əlvan; * яру-цӀару хьун a) əlvanlaşmaq, ala bəzək olmaq, ala-bula olmaq, alacalanmaq; b) dan
ala-bulalıq, ala-bəzəklik, rəngbərənglik.
qırmızılıq, allıq; qızartı; ярувал алай qırmızımtıl, qırmızıya çalar.
хьун f. 1. yıxılmaq; aşmaq; ярх хьайи тараз якӀв ядайбур гзаф жеда. Ata. sözü yıxılan ağaca balta çalan çox olar; 2
(-из, -на, -а) f. 1. yıxmaq; aşırmaq; 2. məc. devirmək.
(-ди, -да, -ар) 1. yas, matəm, əza; ясдин yas (matəm) -i [-ı]; 2. məc. kədər, yas, ələm; ясда гьатун (ясди кьун) yasa batmaq, kədərlənmək, qüssələnmək
yası olmuş, ölmüş (adam).
1. bacarıqsız, fərasətsiz, fərsiz, yas(s)ar (məh.); 2. kasıb, yoxsul, fağır, aciz (adam).
1. fərasətsizlik, bacarıqızlıq, fərsizlik, yassarlıq (məh.); 2. fağırlıq, kasıblıq; acizlik.
din. yasin (quranın 36-cı surəsi); аш акуна ясин рикӀелай алатна. Ata. sözü molla aşı gördü, yasin yaddan çıxdı
(-ди, -да, -яр) körpələr evi, yasli; яслидин körpələr evi -i [-ı].
1. kəmağıl, fərasətsiz, küt, qanmaz, kobud (adam); 2. yatab.
(-и, -а) “яд¹”-ın cəmi; bax яд¹.
1. ağıl, qoyun yatağı, arxac; 2. geol. yataq, mədən.
(-ди, -да, -ар) bax ютур.
1. əd. görəsən (sual, əndişə, maraq bildirir); ам гьикӀ ятӀа? görəsən, o necədir?; 2. elə isə, onda, o halda; къунши писди ятӀа – ката
1. piyada; ях итим piyada adam; ях кьушун piyada qoşun; 2. zərf piyada, miniklə deyil, ayaqları ilə; ях фин piyada getmək; * ях цӀицӀ zool
piyadalıq, piyada olma; piyadanın vəziyyəti.
bax яхдиз.
1. piyada, piyada gedən (adam); 2. bax яхдиз; яхди фин piyada getmək.
zərf piyada; балкӀандал алайда яхдиз физвайдакай хабар кьадач. Ata. sözü atlının piyadadan xəbəri olmaz
(-аз, -уна, -укь) tapılmaq; tapmaq (itirdiyi və ya unutduğu şeyi təzədən tapmaq); bax къажгъун.
(-из, -на, -а) bax къажгъурун.
(-ди, -да, -яр) yaxta (yelkənli və ya motorlu idman qayığı).
lak (Dağıstanda xalq); bax лак4; яхул чӀал lak dili; * яхул даллай a) mahnı adı; oyun havası (adı); b) məc
1. arıq, cılız, sısqa; яхун кас arıq adam; яхун ябудиз къамчини пар я. Ata. sözü arıq ata quyruğu da yükdür; 2
хьун f. arıqlamaq, cılızlaşmaq.
(-из, -на, -а) f. arıqlatmaq.
arıqlıq, cılızlıq, sısqalıq.
say qırx; яхцӀур лагьай sıra s. qırxıncı; яхцӀурни вад qırx beş; яхцӀурни цӀувад əlli beş; * яхцӀурар гун qırx vermək (ölən adam üçün qırxıncı gün ehs
qırx-qırx.
qırx dəfə.
dial. bax яхцӀур.
“кьун”-un əmr form.; bax кьун¹; * яхъ-марагъур (яхъ марагъул) vurhavur, qarmaqarışıqlıq, qalmaqal; vurçatlasın, səs-küy, vurhay, vurharay
1. qalmaqal, vurçatlasın, səs-küy, vurharay, qovğa, mərəkə, həngamə, qiyamət; 2. dan. qaç-qov, qaçaqaç, bir-birini təqib etmə
dan. məğrur, kibrli, lovğa, ədabaz, təşəxxüslü, heç kəsi bəyənməyən, dikbaş; яхъа кас məğrur adam.
tuthatut, kütləvi miqyasda aparılan həbs.
məğrurluq, kibrlilik, lovğalıq, ədabazlıq, dikbaşlıq.
(-ра, -ра, -ар) öküz; яцран öküz -i [-ı]; * суван яц zool. dağ öküzü, vəhşi öküz; яц кьейитӀа – як, гъел хайитӀа – цӀай
dial. bax керекул.
dan. 1. öküzlük, yekəlik, zorbalıq (adam haqqında); 2. məc. kobudluq, qanmazlıq.
яцӀ алай 1. yoğun, qalın; яцӀ алай тар yoğun ağac; 2. kök, dolğun, ətli-canlı.