is. Mürəbbinin vəzifəsi, işi; tərbiyəçilik. Mürəbbilik etmək. – Çimnaz müəllimlik, mürəbbilik işini sevib getmişdi
mürəbbilik
bax: mürəbbiyəlik
обязанность воспитателя
i. business / profession of an educator / tutor
сущ. тербиячивал.
is. profession f d’un précepteur