Bir sıra dialektlərdə (Tovuz, Marneuli, Gəncə, Ordubad...) xışın dəstəyinə mac deyirlər. Məj, moj, moc, maj (маж) kimi də işlədilir. Xışda cütcünün əli ilə tutduğu yerin (dəstək) adıdır. Bu dəstək formaca xışın özünə oxşayır (çəlik kimi olur). Mənbələrdə göstərilir ki, ağacdan düzəldilən və yer şumlamaq üçün istifadə edilən alətin adı amacdır. Xış sözü yayıldıqdan sonra amac (mac) mənasını dəyişmiş və onun bir hissəsinin adına çevrilmişdir. Alınma sözdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)