MAFAR

is. [ ər. ] İmkan, macal.
□ Mafar verməmək – tələsdirmək, macal verməmək.
[Faytonçu:] Adə, çöllü balası, ağzını açıb hara baxırsan, otur gedək, yoxsa vağzalın xəzpuşları mafar verməz, heybəni çiynindən, papağını başından elə çarpışdırar ki, sonra ağzın bir saat açılı qalar. Ə.Məmmədxanlı.

MAƏDA
MAFƏ

Digər lüğətlərdə

ежедека́дный красо́тка линемета́тельный пы́шечная с похме́лья тало́нщик Анте́й звуково́й ко́нто краси́вый песча́ный упаниша́ды феномена́льно деньги нодья Псков alms-folk bare testing frugally limitless Parnassian philosopher wide-body воссоединение подданный