MORFEM

[ yun. morphe – forma] dilç. Sözün leksik və ya qrammatik mənası olan hissəsi (kök, şəkilçi, yaxud önşəkilçi).

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MORFEM şəkilçi
MORDVACA
MÓRFİ
OBASTAN VİKİ
Morfem
Morfem (yun. morphe - forma) — sözün leksik və ya qrammatik mənası olan hissəsi (kök, şəkilçi, yaxud önşəkilçi). Termin elmə Boduen de Kurtene tərəfindən daxil edilmişdir. Dilin mənalı hissələri, yəni kök, leksik və qrammatik şəkilçilər ayrı-ayrılıqda morfem adlanır. Sözün quruluşunu öyrənmək üçün onu tərkib hissələrinə ayırırlar. Sözün ayrılıqda işlənə bilən və leksik mənaya malik olan hissəs kök adlanır. Sözün kökü ∏ işarəsi ilə göstərilir. Sözün ayrılıqda işlənə bilməyən və leksik mənası olmayan hissəsi isə şəkilçi adlanır.

Digər lüğətlərdə

агно́стик бродя́жничать буери́ст перекли́нивать переоркестрова́ть подготовля́ть предполага́ться припосади́ть расстила́тель сме́ряться фарингоскопи́я флажоле́т ворся́нковые гиля́чка замаскиро́вываться исключи́тельность лы́жина кирьяк artiodactyl combing hoof-and-mouth disease pitting нарыв обсеменяться одинокий