MUNDİR

[ fr. monture] Hərbi və ya mülki rəsmi geyim. Mundir geymək. Zabit mundiri.
– Oğlan mundirinin düymələrini bağladı. İ.Əfəndiyev.

MÚNDA
MUNDİRLİ

Digər lüğətlərdə

нахлеста́ться неиска́тельный расширя́емость спи́сочный удо́л шевре́товый в обхо́д изжа́лить медо́вый музе́йщик отвёрточка побежда́ть попристава́ть шлафро́к генварь пускица убрус angrily backwound bandanna expletory remarkable reread undramatic плебейский