MUÇUX

(Borçalı, Gəncə, Gədəbəy, Qazax, Şəmkir)
1. uçuq, səpki. – Dodağıma muçux tüşüf (Qazax)
2. sızaq. – Çənəmin altınnan çıxan muçux öldüröy məni (Gədəbəy); – Dəlləy üzümü qırxannan so:ra üzümnən muçux çıxdı (Borçalı)
Muçux qoymax (Gədəbəy) – maneçilik etmək. – Nə:η muçux qoyorsuη işimə mə:m
MUÇİX’
MUÇUXLAMAX
ве́рба изме́нщик малопритяза́тельный мезенхи́ма моло́денькая по-залихва́тски подле́щик финали́ст фрагме́нт априо́рно втуз на́черно распа́ивание со дна морско́го достать эпизоди́чески дно насердка шконт marquee nettlesome noctivagous penile pinata subsequently прыткость