MUŞTULUQÇU

is. Xeyir xəbər, muştuluq xəbəri gətirən adam; müjdəçi.
Ay ötüb, il dolandı, bir gün evə muştuluqçu gəldi. S.Rəhimov.
İydələr gül açanda Şahbikə bir oğlan doğdu, Qafar kişiyə muştuluqçu getdi. M.Arif.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MUŞTULUQÇU MUŞTULUQÇU Çalınan sözsüz nəğməni elə bil ilk bahar muştuluqçu novruzgülü bəstələmişdi (Ə.Kərim); MÜJDƏÇİ Çapar səadət müjdəçisi kimi qoşurdu (Çəmənzə
MUŞTULUQ
MUŞTULUQLAMA

Digər lüğətlərdə

бро́ско довола́кивание ка́йзеровский коря́га Ло́шадь макаро́нщица нарочи́тость настра́ивать непознава́емый оборони́ть су́щий водоразде́л за́пань наго́рье по-христиа́нски штани́на конфирмация шабур Demosthenic monoxyla psychomancy tortilla touristic unbeautiful скрыть