MÜKƏDDƏR

sif. [ ər. ] Kədərli, qəmli, qüssəli, məhzun, qəmgin.
Bahar fəsli el şad olur sərasər; Hərgiz məndən özgə yoxdu mükəddər. Q.Zakir.
…Yalnız başıma oturub dalğın və mükəddər (z.) bir halda düşünürdüm. S.Hüseyn.

□ Mükəddər etmək – kədərləndirmək, qəmləndirmək, məyus etmək.
Lütf eylə, məni mükəddər etmə! Füzuli.
Əgər məndən sual etsən, bəradər; Olubdur xatirim qəmdən mükəddər. S.Ə.Şirvani.

Mükəddər qılmaq köhn. – bax mükəddər etmək.
Ta o gündən məni-biyari mükəddər qıldın. S.Ə.Şirvani.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MÜKƏDDƏR kədərli — qəmli — məhzun

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • MÜKƏDDƏR MÜKƏDDƏR – SEVİNC Yenə də diqqətli, xeyli mükəddər; Yanaşıb qızına “can bala” dedi (M.Rahim); İndi isə sevinc hədsizdi (Ə

Etimologiya

  • MÜKƏDDƏR Ərəbcə kədər sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
MÜKALİMƏ
MÜKƏDDƏRLİK

Digər lüğətlərdə

высма́ливание мелодеклама́ция метаморфизи́роваться разнове́рный сжа́тие защу́риться клир сокро́вище сто́рно сырокопчёности этио́лог наглый тихвинка baggageman conditioned reflex dandy-line gossipry poppy-colour self-satisfaction Show-Sunday sky army громить многомиллионный повиниться словопрение