MÜSDƏR (Cəbrayıl, Meğri, Zəngilan) 1. şikəst, əlil. – Gədə müsdər oldu getdi, əncam olmadı (Zəngilan) 2. tənbəl (Meğri). – Niyə müsdər olerəm, müsdər olsam, üş günüm olar (Meğri)