MƏCUN

is. [ ər. ]
1. Xalq təbabətində xəstə və zəif adamlara vermək üçün xüsusi hazırlanmış xəmirvari bir maddə, dərman.
2. dan. Çox dadlı, ləzzətli, canaxeyirli şey haqqında. Xörək deyil, məcundur.
– Bax, bu xurma Bağdad xurmasıdı, plovun qarasına qoydur, ye, elə bil ki, məcundur. C.Məmmədquluzadə.
[Firəngiz Muxtara:] Ağzının ləzzətini bilmirsən, [göbələyin] kababı məcundur. B.Bayramov.

Синонимы

  • MƏCUN 1. MƏCUN, PASTA 2. məcun bax xəlitə 3. məcun bax ləzzətli
MƏCRUH
MƏCUS

Значение слова в других словарях

безголо́сый беззако́нничать гардеро́бщица запропа́сть истру́хнуть ка́нты пингви́н самоуглублённость запреще́ние посре́дник предме́т рисосе́яние сарга arpeggio bentonite Dalian hatchment heptagonal moonbeam porky trustiness запеть мозговитый неолитический флуоресценция